Зәбур 107
1 Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
Hvalite Gospoda, jer je dobar; jer je dovijeka milost njegova.
2 Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
Tako neka reku koje je izbavio Gospod, koje je izbavio iz ruke neprijateljeve,
3 Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
Skupio ih iz zemalja, od istoka i zapada, od sjevera i mora.
4 Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
Lutaše po pustinji gdje se ne živi, puta gradu naseljenome ne nahodiše;
5 Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
Bjehu gladni i žedni, i duša njihova iznemagaše u njima;
6 Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj; i izbavi ih iz nevolje njihove.
7 Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
I izvede ih na prav put, koji ide u grad naseljeni.
8 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
9 Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
Jer siti dušu taštu, i dušu gladnu puni dobra.
10 Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
Sjedješe u tami i u sjenu smrtnom, okovani u tugu i u gvožðe;
11 (Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
Jer ne slušaše rijeèi Božijih, i ne mariše za volju višnjega.
12 — У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
On poništi srce njihovo stradanjem; spotakoše se, i ne bješe ko da pomože.
13 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izbavi ih iz nevolje njihove;
14 Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
Izvede ih iz tame i sjena smrtnoga, i raskide okove njihove.
15 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
16 Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
Jer razbi vrata mjedena, i prijevornice gvozdene slomi.
17 Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
Bezumnici stradaše za nevaljale putove svoje, i za nepravde svoje.
18 Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
Svako se jelo gadilo duši njihovoj, i doðoše do vrata smrtnijeh.
19 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izbavi ih iz nevolje njihove.
20 У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
Posla rijeè svoju i iscijeli ih, i izbavi ih iz groba njihova.
21 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
22 Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
I neka prinesu žrtvu za hvalu, i kazuju djela njegova u pjesmama!
23 Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
Koji plove po moru na korabljima, i rade na velikim vodama,
24 Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
Oni su vidjeli djela Gospodnja, i èudesa njegova u dubini.
25 Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
Kaže, i diže se silan vjetar, i ustaju vali na njemu,
26 Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
Dižu se do nebesa i spuštaju do bezdana: duša se njihova u nevolji razliva;
27 Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
Posræu i ljuljaju se kao pijani; sve mudrosti njihove nestaje.
28 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izvede ih iz nevolje njihove.
29 У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
On obraæa vjetar u tišinu, i vali njihovi umuknu.
30 Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
Vesele se kad se stišaju, i vodi ih u pristanište koje žele.
31 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
32 Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
Neka ga uzvišuju na saboru narodnom, na skupštini starješinskoj slave ga!
33 У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
On pretvara rijeke u pustinju, i izvore vodene u suhotu,
34 Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
Rodnu zemlju u slanu pustaru za nevaljalstvo onijeh koji žive na njoj.
35 У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
On pretvara pustinju u jezera, i suhu zemlju u izvore vodene,
36 Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
I naseljava onamo gladne. Oni zidaju gradove za življenje;
37 Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
Siju polja, sade vinograde i sabiraju ljetinu.
38 У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
Blagosilja ih i množe se jako, i stoke im ne umaljuje.
39 Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
Prije ih bijaše malo, padahu od zla i nevolje, što ih stizaše.
40 У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
On sipa sramotu na knezove, i ostavlja ih da lutaju po pustinji gdje nema putova.
41 Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
On izvlaèi ubogoga iz nevolje, i plemena množi kao stado.
42 Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
Dobri vide i raduju se, a svako nevaljalstvo zatiskuje usta svoja.
43 Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
Ko je mudar, neka zapamti ovo, i neka poznadu milosti Gospodnje.
