Зәбур 107
1 Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
Alleluja. Confitemini Domino, quoniam bonus, quoniam in sæculum misericordia ejus.
2 Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici, et de regionibus congregavit eos,
3 Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
a solis ortu, et occasu, ab aquilone, et mari.
4 Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
Erraverunt in solitudine, in inaquoso; viam civitatis habitaculi non invenerunt.
5 Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
Esurientes et sitientes, anima eorum in ipsis defecit.
6 Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eripuit eos;
7 Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
et deduxit eos in viam rectam, ut irent in civitatem habitationis.
8 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
9 Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
Quia satiavit animam inanem, et animam esurientem satiavit bonis.
10 Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
Sedentes in tenebris et umbra mortis; vinctos in mendicitate et ferro.
11 (Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
Quia exacerbaverunt eloquia Dei, et consilium Altissimi irritaverunt.
12 — У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
Et humiliatum est in laboribus cor eorum; infirmati sunt, nec fuit qui adjuvaret.
13 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur; et de necessitatibus eorum liberavit eos.
14 Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
Et eduxit eos de tenebris et umbra mortis, et vincula eorum dirupit.
15 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
16 Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
Quia contrivit portas æreas, et vectes ferreos confregit.
17 Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
Suscepit eos de via iniquitatis eorum; propter injustitias enim suas humiliati sunt.
18 Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
Omnem escam abominata est anima eorum, et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
19 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum liberavit eos.
20 У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
Misit verbum suum, et sanavit eos, et eripuit eos de interitionibus eorum.
21 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
22 Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
Et sacrificent sacrificium laudis, et annuntient opera ejus in exsultatione.
23 Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis:
24 Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia ejus in profundo.
25 Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
Dixit, et stetit spiritus procellæ, et exaltati sunt fluctus ejus.
26 Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos; anima eorum in malis tabescebat.
27 Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius, et omnis sapientia eorum devorata est.
28 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur; et de necessitatibus eorum eduxit eos.
29 У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
Et statuit procellam ejus in auram, et siluerunt fluctus ejus.
30 Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
Et lætati sunt quia siluerunt; et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
31 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
32 Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
Et exaltent eum in ecclesia plebis, et in cathedra seniorum laudent eum.
33 У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
Posuit flumina in desertum, et exitus aquarum in sitim;
34 Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
35 У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
Posuit desertum in stagna aquarum, et terram sine aqua in exitus aquarum.
36 Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
Et collocavit illic esurientes, et constituerunt civitatem habitationis:
37 Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
et seminaverunt agros et plantaverunt vineas, et fecerunt fructum nativitatis.
38 У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis; et jumenta eorum non minoravit.
39 Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
Et pauci facti sunt et vexati sunt, a tribulatione malorum et dolore.
40 У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
Effusa est contemptio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
41 Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
Et adjuvit pauperem de inopia, et posuit sicut oves familias.
42 Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
Videbunt recti, et lætabuntur; et omnis iniquitas oppilabit os suum.
43 Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
Quis sapiens, et custodiet hæc, et intelliget misericordias Domini?
