Зәбур 107
1 Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
「主に感謝せよ、主は恵みふかく、そのいつくしみはとこしえに絶えることがない」と、
2 Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
主にあがなわれた者は言え。主は彼らを悩みからあがない、
3 Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
もろもろの国から、東、西、北、南から彼らを集められた。
4 Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
彼らは人なき荒野にさまよい、住むべき町にいたる道を見いださなかった。
5 Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
彼らは飢え、またかわき、その魂は彼らのうちに衰えた。
6 Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから助け出し、
7 Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
住むべき町に行き着くまで、まっすぐな道に導かれた。
8 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。
9 Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
主はかわいた魂を満ち足らせ、飢えた魂を良き物で満たされるからである。
10 Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
暗黒と深いやみの中にいる者、苦しみと、くろがねに縛られた者、
11 (Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
彼らは神の言葉にそむき、いと高き者の勧めを軽んじたので、
12 — У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
主は重い労働をもって彼らの心を低くされた。彼らはつまずき倒れても、助ける者がなかった。
13 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから救い、
14 Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
暗黒と深いやみから彼らを導き出して、そのかせをこわされた。
15 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。
16 Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
主は青銅のとびらをこわし、鉄の貫の木を断ち切られたからである。
17 Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
ある者はその罪に汚れた行いによって病み、その不義のゆえに悩んだ。
18 Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
彼らはすべての食物をきらって、死の門に近づいた。
19 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから救い、
20 У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
そのみ言葉をつかわして、彼らをいやし、彼らを滅びから助け出された。
21 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。
22 Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
彼らが感謝のいけにえをささげ、喜びの歌をもって、そのみわざを言いあらわすように。
23 Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
舟で海にくだり、大海で商売をする者は、
24 Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
主のみわざを見、また深い所でそのくすしきみわざを見た。
25 Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
主が命じられると暴風が起って、海の波をあげた。
26 Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
彼らは天にのぼり、淵にくだり、悩みによってその勇気は溶け去り、
27 Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
酔った人のようによろめき、よろめいて途方にくれる。
28 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから救い出された。
29 У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
主があらしを静められると、海の波は穏やかになった。
30 Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
こうして彼らは波の静まったのを喜び、主は彼らをその望む港へ導かれた。
31 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。
32 Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
彼らが民の集会で主をあがめ、長老の会合で主をほめたたえるように。
33 У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
主は川を野に変らせ、泉をかわいた地に変らせ、
34 Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
肥えた地をそれに住む者の悪のゆえに塩地に変らせられる。
35 У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
主は野を池に変らせ、かわいた地を泉に変らせ、
36 Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
飢えた者をそこに住まわせられる。こうして彼らはその住むべき町を建て、
37 Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
畑に種をまき、ぶどう畑を設けて多くの収穫を得た。
38 У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
主が彼らを祝福されたので彼らは大いにふえ、その家畜の減るのをゆるされなかった。
39 Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
彼らがしえたげと、悩みと、悲しみとによって減り、かつ卑しめられたとき、
40 У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
主はもろもろの君に侮りをそそぎ、道なき荒れ地にさまよわせられた。
41 Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
しかし主は貧しい者を悩みのうちからあげて、その家族を羊の群れのようにされた。
42 Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
正しい者はこれを見て喜び、もろもろの不義はその口を閉じた。
43 Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
すべて賢い者はこれらの事に心をよせ、主のいつくしみをさとるようにせよ。
