Зәбур 107
1 Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
ヱホバに感謝せよ ヱホバは惠ふかくましましてその憐憫かぎりなし
2 Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
ヱホバの救贖をかうぶる者はみな然いふべきなり
3 Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
ヱホバは敵の手よりかれらを贖ひもろもろの地よ東西北南よりとりあつめたまへり
4 Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
かれら野にてあれはてたる路にさまよひその住ふべき邑にあはざりき
5 Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
かれら饑また渇きそのうちの霊魂おとろへたり
6 Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
斯てその困苦のうちにてヱホバをよばはりたればヱホバこれを患難よりたすけいだし
7 Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
住ふべき邑にゆかしめんとて直き路にみちびきたまへり
8 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
願くはすべての人はヱホバの惠により人の子になしたまへる奇しき事跡によりてヱホバを讃稱へんことを
9 Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
ヱホバは渇きしたふ霊魂をたらはせ饑たるたましひを嘉物にてあかしめ給へばなり
10 Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
くらきと死の蔭とに居るもの患難とくろがねとに縛しめらるるもの
11 (Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
神の言にそむき至高者のをしへを蔑しめければ
12 — У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
勤勞をもてその心をひくうしたまへり かれら仆れたれど助くるものもなかりき
13 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
斯てその困苦のうちにてヱホバをよばはりたればヱホバこれを患難よりすくひ
14 Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
くらきと死のかげより彼等をみちびき出してその械をこぼちたまへり
15 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
願くはすべての人はヱホバの惠により人の子になしたまへる奇しき事跡によりてヱホバを讃稱へんことを
16 Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
そはあかがねの門をこぼち くろがねの關木をたちきりたまへり
17 Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
愚かなる者はおのが愆の道により己がよこしまによりて惱めり
18 Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
かれらの霊魂はすべての食物をきらひて死の門にちかづく
19 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
かくてその困苦のうちにてヱホバをよばふ ヱホバこれを患難よりすくひたまふ
20 У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
その聖言をつかはして之をいやし之をその滅亡よりたすけいだしたまふ
21 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
願くはすべての人ヱホバのめぐみにより人の子になしたまへる奇しき事跡によりてヱホバをほめたたへんことを
22 Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
かれらは感謝のそなへものをささげ喜びうたひてその事跡をいひあらはすべし
23 Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
舟にて海にうかび大洋にて事をいとなむ者は
24 Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
ヱホバのみわざを見また淵にてその奇しき事跡をみる
25 Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
ヱホバ命じたまへばあらき風おこりてその浪をあぐ
26 Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
かれら天にのぼりまた淵にくだり患難によりてその霊魂とけさり
27 Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
左た右たにかたぶき酔たる者のごとく踉蹌てなす所をしらず
28 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
かくてその困苦のうちにてヱホバをよばふ ヱホバこれを患難よりたづさへいで
29 У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
狂風をしづめて浪をおだやかになし給へり
30 Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
かれらはおのが靜かなるをよろこぶ 斯てヱホバはかれらをその望むところの湊にみちびきたまふ
31 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
願くはすべての人ヱホバの惠により人の子になしたまへる奇しき事跡によりてヱホバをほめたたへんことを
32 Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
かれら民の會にてこれをあがめ長老の座にてこれを讃稱ふべし
33 У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
ヱホバは河を野にかはらせ泉をかわける地に變らせ
34 Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
また豊かなる地にすめる民の惡によりてそこを鹵の地にかはらせ給ふ
35 У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
野を池にかはらせ乾ける地をいづみにかはらせ
36 Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
ここに餓たるものを住はせたまふ されば彼らは己がすまひの邑をたて
37 Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
畠にたねをまき葡萄園をまうけてそのむすべる實をえたり
38 У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
ヱホバはかれらの甚くふえひろごれるまでに惠をあたへ その牲畜のへることをも許したまはず
39 Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
されどまた虐待くるしみ悲哀によりて減ゆき且うなたれたり
40 У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
ヱホバもろもろの君に侮辱をそそぎ道なき荒地にさまよはせたまふ
41 Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
然はあれど貧しきものを患難のうちより擧てその家族をひつじの群のごとくならしめたまふ
42 Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
直きものは之をみて喜びもろもろの不義はその口をふさがん
43 Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
すべて慧者はこれらのことに心をよせヱホバの憐憫をさとるべし
