Зәбур 107
1 Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
Celebrate il Signore perché è buono, perché eterna è la sua misericordia. Alleluia.
2 Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
Lo dicano i riscattati del Signore, che egli liberò dalla mano del nemico
3 Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
e radunò da tutti i paesi, dall'oriente e dall'occidente, dal settentrione e dal mezzogiorno.
4 Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
Vagavano nel deserto, nella steppa, non trovavano il cammino per una città dove abitare.
5 Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
Erano affamati e assetati, veniva meno la loro vita.
6 Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Nell'angoscia gridarono al Signore ed egli li liberò dalle loro angustie.
7 Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
Li condusse sulla via retta, perché camminassero verso una città dove abitare.
8 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Ringrazino il Signore per la sua misericordia, per i suoi prodigi a favore degli uomini;
9 Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
poiché saziò il desiderio dell'assetato, e l'affamato ricolmò di beni.
10 Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
Abitavano nelle tenebre e nell'ombra di morte, prigionieri della miseria e dei ceppi,
11 (Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
perché si erano ribellati alla parola di Dio e avevano disprezzato il disegno dell'Altissimo.
12 — У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
Egli piegò il loro cuore sotto le sventure; cadevano e nessuno li aiutava.
13 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Nell'angoscia gridarono al Signore ed egli li liberò dalle loro angustie.
14 Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
Li fece uscire dalle tenebre e dall'ombra di morte e spezzò le loro catene.
15 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Ringrazino il Signore per la sua misericordia, per i suoi prodigi a favore degli uomini;
16 Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
perché ha infranto le porte di bronzo e ha spezzato le barre di ferro.
17 Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
Stolti per la loro iniqua condotta, soffrivano per i loro misfatti;
18 Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
rifiutavano ogni nutrimento e gia toccavano le soglie della morte.
19 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Nell'angoscia gridarono al Signore ed egli li liberò dalle loro angustie.
20 У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
Mandò la sua parola e li fece guarire, li salvò dalla distruzione.
21 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Ringrazino il Signore per la sua misericordia e per i suoi prodigi a favore degli uomini.
22 Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
Offrano a lui sacrifici di lode, narrino con giubilo le sue opere.
23 Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
Coloro che solcavano il mare sulle navi e commerciavano sulle grandi acque,
24 Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
videro le opere del Signore, i suoi prodigi nel mare profondo.
25 Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
Egli parlò e fece levare un vento burrascoso che sollevò i suoi flutti.
26 Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
Salivano fino al cielo, scendevano negli abissi; la loro anima languiva nell'affanno.
27 Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
Ondeggiavano e barcollavano come ubriachi, tutta la loro perizia era svanita.
28 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Nell'angoscia gridarono al Signore ed egli li liberò dalle loro angustie.
29 У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
Ridusse la tempesta alla calma, tacquero i flutti del mare.
30 Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
Si rallegrarono nel vedere la bonaccia ed egli li condusse al porto sospirato.
31 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Ringrazino il Signore per la sua misericordia e per i suoi prodigi a favore degli uomini.
32 Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
Lo esaltino nell'assemblea del popolo, lo lodino nel consesso degli anziani.
33 У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
Ridusse i fiumi a deserto, a luoghi aridi le fonti d'acqua
34 Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
e la terra fertile a palude per la malizia dei suoi abitanti.
35 У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
Ma poi cambiò il deserto in lago, e la terra arida in sorgenti d'acqua.
36 Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
Là fece dimorare gli affamati ed essi fondarono una città dove abitare.
37 Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
Seminarono campi e piantarono vigne, e ne raccolsero frutti abbondanti.
38 У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
Li benedisse e si moltiplicarono, non lasciò diminuire il loro bestiame.
39 Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
Ma poi, ridotti a pochi, furono abbattuti, perché oppressi dalle sventure e dal dolore.
40 У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
Colui che getta il disprezzo sui potenti, li fece vagare in un deserto senza strade.
41 Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
Ma risollevò il povero dalla miseria e rese le famiglie numerose come greggi.
42 Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
Vedono i giusti e ne gioiscono e ogni iniquo chiude la sua bocca.
43 Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
Chi è saggio osservi queste cose e comprenderà la bontà del Signore.
