< Зәбур 107 >

1 Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
הדו ליהוה כי-טוב כי לעולם חסדו
2 Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
יאמרו גאולי יהוה-- אשר גאלם מיד-צר
3 Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים
4 Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו
5 Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
רעבים גם-צמאים-- נפשם בהם תתעטף
6 Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
ויצעקו אל-יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם
7 Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
וידריכם בדרך ישרה-- ללכת אל-עיר מושב
8 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם
9 Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
כי-השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא-טוב
10 Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל
11 (Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
כי-המרו אמרי-אל ועצת עליון נאצו
12 — У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר
13 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
ויזעקו אל-יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם
14 Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק
15 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם
16 Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
כי-שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע
17 Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו
18 Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
כל-אכל תתעב נפשם ויגיעו עד-שערי מות
19 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
ויזעקו אל-יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם
20 У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם
21 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם
22 Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה
23 Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
] יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים
24 Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
] המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה
25 Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
] ויאמר--ויעמד רוח סערה ותרומם גליו
26 Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
] יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג
27 Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
] יחוגו וינועו כשכור וכל-חכמתם תתבלע
28 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
] ויצעקו אל-יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם
29 У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
יקם סערה לדממה ויחשו גליהם
30 Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
וישמחו כי-ישתקו וינחם אל-מחוז חפצם
31 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם
32 Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
וירוממוהו בקהל-עם ובמושב זקנים יהללוהו
33 У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון
34 Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
ארץ פרי למלחה מרעת יושבי בה
35 У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
ישם מדבר לאגם-מים וארץ ציה למצאי מים
36 Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב
37 Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה
38 У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט
39 Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
וימעטו וישחו-- מעצר רעה ויגון
40 У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
] שפך בוז על-נדיבים ויתעם בתהו לא-דרך
41 Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות
42 Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
יראו ישרים וישמחו וכל-עולה קפצה פיה
43 Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
מי-חכם וישמר-אלה ויתבוננו חסדי יהוה

< Зәбур 107 >