Зәбур 107
1 Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
“Give thanks to YHWH, For [He is] good, for His kindness [is] for all time”:
2 Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
Let the redeemed of YHWH say [so], Whom He redeemed from the hand of an adversary.
3 Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
And has gathered them from the lands, From east and from west, From north, and from the sea.
4 Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
They wandered in a wilderness, in a desert by the way, They have not found a city of habitation.
5 Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
Hungry—indeed—thirsty, Their soul becomes feeble in them,
6 Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
And they cry to YHWH in their adversity, He delivers them from their distress,
7 Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
And causes them to tread in a right way, To go to a city of habitation.
8 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
They confess to YHWH His kindness, And His wonders to the sons of men.
9 Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
For He has satisfied a longing soul, And has filled a hungry soul [with] goodness.
10 Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
Inhabitants of dark places and death-shade, Prisoners of affliction and of iron,
11 (Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
Because they changed the saying of God, And despised the counsel of the Most High.
12 — У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
And He humbles their heart with labor, They have been feeble, and there is no helper.
13 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
And they cry to YHWH in their adversity, He saves them from their distresses.
14 Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
He brings them out from the dark place, And death-shade, And He draws away their bands.
15 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
They confess to YHWH His kindness, And His wonders to the sons of men.
16 Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
For He has broken doors of bronze, And He has cut bars of iron.
17 Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
Fools, by means of their transgression, And by their iniquities, afflict themselves.
18 Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
Their soul detests all food, And they come near to the gates of death,
19 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
And cry to YHWH in their adversity, He saves them from their distresses,
20 У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
He sends His word and heals them, And delivers [them] from their destructions.
21 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
They confess to YHWH His kindness, And His wonders to the sons of men,
22 Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
And they sacrifice sacrifices of thanksgiving, And recount His works with singing.
23 Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
Those going down [to] the sea in ships, Doing business in many waters,
24 Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
They have seen the works of YHWH, And His wonders in the deep.
25 Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
And He commands, and appoints a storm, And it lifts up its billows,
26 Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
They go up [to] the heavens, they go down [to] the depths, Their soul is melted in evil.
27 Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
They reel to and fro, and move as a drunkard, And all their wisdom is swallowed up.
28 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
And they cry to YHWH in their adversity, And He brings them out from their distresses.
29 У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
He calms a whirlwind, And their billows are hushed.
30 Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
And they rejoice because they are quiet, And He leads them to the haven of their desire.
31 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
They confess to YHWH His kindness, And His wonders to the sons of men,
32 Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
And they exalt Him in [the] assembly of [the] people, And praise Him in [the] seat of [the] elderly.
33 У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
He makes rivers become a wilderness, And fountains of waters become dry land.
34 Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
A fruitful land becomes a barren place, For the wickedness of its inhabitants.
35 У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
He makes a wilderness become a pool of water, And a dry land become fountains of waters.
36 Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
And He causes the hungry to dwell there, And they prepare a city of habitation.
37 Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
And they sow fields, and plant vineyards, And they make fruits of increase.
38 У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
And He blesses them, and they multiply exceedingly, And He does not diminish their livestock.
39 Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
And they are diminished, and bow down, By restraint, evil, and sorrow.
40 У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
He is pouring contempt on nobles, And causes them to wander in vacancy—no way.
41 Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
And sets the needy on high from affliction, And places families as a flock.
42 Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
The upright see and rejoice, And all perversity has shut her mouth.
43 Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
Who [is] wise, and observes these? They understand the kind acts of YHWH!
