Зәбур 107
1 Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
O give thanks unto the LORD, for he is good: for his mercy endures for ever.
2 Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
Let the redeemed of the LORD say so, whom he has redeemed from the hand of the enemy;
3 Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
And gathered them out of the lands, from the east, and from the west, from the north, and from the south.
4 Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
They wandered in the wilderness in a solitary way; they found no city to dwell in.
5 Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
Hungry and thirsty, their soul fainted in them.
6 Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Then they cried unto the LORD in their trouble, and he delivered them out of their distresses.
7 Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
And he led them forth by the right way, that they might go to a city of habitation.
8 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!
9 Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
For he satisfies the longing soul, and fills the hungry soul with goodness.
10 Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
Such as sit in darkness and in the shadow of death, being bound in affliction and iron;
11 (Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
Because they rebelled against the words of God, and contemned the counsel of the most High:
12 — У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
Therefore he brought down their heart with labour; they fell down, and there was none to help.
13 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Then they cried unto the LORD in their trouble, and he saved them out of their distresses.
14 Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
He brought them out of darkness and the shadow of death, and brake their bands in two.
15 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!
16 Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
For he has broken the gates of brass, and cut the bars of iron in two.
17 Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
Fools because of their transgression, and because of their iniquities, are afflicted.
18 Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
Their soul detests all manner of food; and they draw near unto the gates of death.
19 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Then they cry unto the LORD in their trouble, and he saves them out of their distresses.
20 У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
He sent his word, and healed them, and delivered them from their destructions.
21 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!
22 Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
And let them sacrifice the sacrifices of thanksgiving, and declare his works with rejoicing.
23 Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
They that go down to the sea in ships, that do business in great waters;
24 Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
These see the works of the LORD, and his wonders in the deep.
25 Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
For he commands, and raises the stormy wind, which lifts up the waves thereof.
26 Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
They mount up to the heaven, they go down again to the depths: their soul is melted because of trouble.
27 Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
They reel back and forth, and stagger like a drunken man, and are at their know's end.
28 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Then they cry unto the LORD in their trouble, and he brings them out of their distresses.
29 У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
He makes the storm a calm, so that the waves thereof are still.
30 Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
Then are they glad because they be quiet; so he brings them unto their desired haven.
31 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!
32 Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
Let them exalt him also in the congregation of the people, and praise him in the assembly of the elders.
33 У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
He turns rivers into a wilderness, and the fountains into dry ground;
34 Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
A fruitful land into barrenness, for the wickedness of them that dwell therein.
35 У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
He turns the wilderness into a standing water, and dry ground into fountains.
36 Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
And there he makes the hungry to dwell, that they may prepare a city for habitation;
37 Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
And sow the fields, and plant vineyards, which may yield fruits of increase.
38 У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
He blesses them also, so that they are multiplied greatly; and suffers not their cattle to decrease.
39 Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
Again, they are diminished and brought low through oppression, affliction, and sorrow.
40 У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
He pours contempt upon princes, and causes them to wander in the wilderness, where there is no way.
41 Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
Yet sets he the poor on high from affliction, and makes him families like a flock.
42 Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
The righteous shall see it, and rejoice: and all iniquity shall stop her mouth.
43 Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
Whoso is wise, and will observe these things, even they shall understand the loving kindness of the LORD.
