< Зәбур 107 >

1 Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
Alleluia. Confess to the Lord, for he is good, for his mercy is with every generation.
2 Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
Let those who have been redeemed by the Lord say so: those whom he redeemed from the hand of the enemy and gathered from the regions,
3 Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
from the rising of the sun and its setting, from the north and from the sea.
4 Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
They wandered into solitude in a waterless place. They did not find the way of the city to be their dwelling place.
5 Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
They were hungry, and they were thirsty. Their soul fainted within them.
6 Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
And they cried out to the Lord in tribulation, and he rescued them in their necessity.
7 Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
And he led them in the right way, so that they might go forth to a city of habitation.
8 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Let his mercies confess to the Lord, and let his miracles confess to the sons of men.
9 Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
For he has satisfied the empty soul, and he has satisfied the hungry soul with good things:
10 Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
those sitting in darkness and in the shadow of death, shackled by extreme poverty and by iron.
11 (Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
For they exasperated the eloquence of God, and they irritated the deliberation of the Most High.
12 — У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
And their heart was brought low with hardships. They were weakened, and there was no one to help them.
13 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
And they cried out to the Lord in their tribulation, and he freed them from their distress.
14 Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
And he led them out of darkness and the shadow of death, and he broke apart their chains.
15 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Let his mercies confess to the Lord, and let his miracles confess to the sons of men.
16 Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
For he has crushed the gates of brass and broken the iron bars.
17 Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
He has taken them up, from the way of their iniquity. For they were brought low, because of their injustices.
18 Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
Their soul abhorred all food, and they drew near even to the gates of death.
19 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
And they cried out to the Lord in their tribulation, and he delivered them in their necessity.
20 У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
He sent his word, and he healed them, and he rescued them from their utter destruction.
21 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Let his mercies confess to the Lord, and let his miracles confess to the sons of men.
22 Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
And let them offer sacrifice with the sacrifice of praise, and let them announce his works in exultation.
23 Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
Those who descend to the sea in ships, making their livelihood in the great waters:
24 Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
these have seen the works of the Lord and his wonders in the deep.
25 Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
He spoke: and a windstorm stood up, and its waves were exalted.
26 Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
They ascend even to the heavens, and they descend even to the abyss. Their soul will waste away in distress.
27 Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
They were troubled, and they moved like a drunkard, and all their wisdom was consumed.
28 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
And they cried out to the Lord in their tribulation, and he led them out of their distress.
29 У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
And he replaced the storm with a breeze, and its waves were stilled.
30 Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
And they were joyful that it was stilled, and he led them into the haven that they desired.
31 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Let his mercies confess to the Lord, and let his miracles confess to the sons of men.
32 Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
And let them exalt him in the Church of the people, and praise him in the chair of the elders.
33 У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
He has placed rivers in the desert and sources of water in dry places,
34 Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
a fruit-bearing land in the midst of brine, before the malice of those who dwell in it.
35 У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
He has placed a desert in the midst of pools of waters, and a land without water in the midst of sources of water.
36 Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
And he has gathered the hungry together there, and they constructed a city of habitation.
37 Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
And they sowed fields and planted vineyards, and they produced the fruit of nativity.
38 У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
And he blessed them, and they were multiplied exceedingly. And he did not diminish their beasts of burden.
39 Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
And they became few, and they were afflicted by the tribulation of evils and of sorrow.
40 У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
Contempt was poured over their leaders, and he caused them to wander in an impassable place, and not on the way.
41 Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
And he helped the poor out of destitution, and he stationed families like sheep.
42 Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
The upright will see, and they will rejoice. And every iniquity will block its mouth.
43 Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
Who is wise and will keep these things? And who will understand the mercies of the Lord?

< Зәбур 107 >