Зәбур 107
1 Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
Alleluia. Give thanks to the Lord, for he is good; for his mercy [endures] for ever.
2 Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
Let them say [so] who have been redeemed by the Lord, whom he has redeemed from the hand of the enemy;
3 Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
and gathered them out of the countries, from the east, and west, and north, and south.
4 Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
They wandered in the wilderness in a dry land; they found no way to a city of habitation.
5 Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
Hungry and thirsty, their soul fainted in them.
6 Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Then they cried to the Lord in their affliction, and he delivered them out of their distresses.
7 Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
And he guided them into a straight path, that they might go to a city of habitation.
8 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Let them acknowledge to the Lord his mercies, and his wonderful works to the children of men.
9 Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
For he satisfies the empty soul, and fills the hungry [soul] with good things,
10 Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
[even] them that sit in darkness and the shadow of death, fettered in poverty and iron;
11 (Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
because they rebelled against the words of God, and provoked the counsel of the Most High.
12 — У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
So their heart was brought low with troubles; they were weak, and there was no helper.
13 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Then they cried to the Lord in their affliction, and he saved them out of their distresses.
14 Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
And he brought them out of darkness and the shadow of death, and broke their bonds asunder.
15 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Let them acknowledge to the Lord his mercies, and his wonders to the children of men.
16 Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
For he broke to pieces the brazen gates, and crushed the iron bars.
17 Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
He helped them out of the way of their iniquity; for they were brought low because of their iniquities.
18 Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
Their soul abhorred all meat; and they drew near to the gates of death.
19 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Then they cried to the Lord in their affliction, and he saved them out of their distresses.
20 У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
He sent his word, and healed them, and delivered them out of their destructions.
21 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Let them acknowledge to the Lord his mercies, and his wonderful works to the children of men.
22 Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
And let them offer to him the sacrifice of praise, and proclaim this works with exultation.
23 Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
They that go down to the sea in ships, doing business in many waters;
24 Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
these [men] have seen the works of the Lord, and his wonders in the deep.
25 Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
He speaks, and the stormy wind arises, and its waves are lifted up.
26 Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
They go up to the heavens, and go down to the depths; their soul melts because of troubles.
27 Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
They are troubled, they stagger as a drunkard, and all their wisdom is swallowed up.
28 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Then they cry to the Lord in their affliction, and he brings them out of their distresses.
29 У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
And he commands the storm, and it is calmed into a gentle breeze, and its waves are still.
30 Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
And they are glad, because they are quiet; and he guides them to their desire haven.
31 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Let them acknowledge to the Lord his mercies, and his wonderful works to the children of men.
32 Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
Let them exalt him in the congregation of the people, and praise him in the seat of the elders.
33 У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
He turns rivers into a desert, and streams of water into a dry land;
34 Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
a fruitful land into saltness, for the wickedness of them that dwell in it.
35 У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
He turns a wilderness into pools of water, and a dry land into streams of water.
36 Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
And there he causes the hungry to dwell, and they establish for themselves cities of habitation.
37 Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
And they sow fields, and plant vineyards, and they yield fruit of increase.
38 У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
And he blesses them, and they multiply exceedingly, and he diminishes not the number of their cattle.
39 Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
Again they become few, and are brought low, by the pressure of evils and pain.
40 У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
Contempt is poured upon their princes, and he causes them to wander in a desert and trackless land.
41 Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
But he helps the poor out of poverty, and makes [him] families as a flock.
42 Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
The upright shall see and rejoice; and all iniquity shall stop her mouth.
43 Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
Who is wise, and will observe these things, and understand the mercies of the Lord?
