Зәбур 106
1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
Аллилуия. Славьте Господа, ибо Он благ, ибо вовек милость Его.
2 Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
Кто изречет могущество Господа, возвестит все хвалы Его?
3 Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
Блаженны хранящие суд и творящие правду во всякое время!
4 Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
Вспомни о мне, Господи, в благоволении к народу Твоему; посети меня спасением Твоим,
5 Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
дабы мне видеть благоденствие избранных Твоих, веселиться веселием народа Твоего, хвалиться с наследием Твоим.
6 Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
Согрешили мы с отцами нашими, совершили беззаконие, соделали неправду.
7 Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
Отцы наши в Египте не уразумели чудес Твоих, не помнили множества милостей Твоих, и возмутились у моря, у Чермного моря.
8 Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
Но Он спас их ради имени Своего, дабы показать могущество Свое.
9 Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
Грозно рек морю Чермному, и оно иссохло; и провел их по безднам, как по суше;
10 Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
и спас их от руки ненавидящего и избавил их от руки врага.
11 Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
Воды покрыли врагов их, ни одного из них не осталось.
12 Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
И поверили они словам Его, и воспели хвалу Ему.
13 Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
Но скоро забыли дела Его, не дождались Его изволения;
14 Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
увлеклись похотением в пустыне, и искусили Бога в необитаемой.
15 Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
И Он исполнил прошение их, но послал язву на души их.
16 Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
И позавидовали в стане Моисею и Аарону, святому Господню.
17 Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
Разверзлась земля, и поглотила Дафана и покрыла скопище Авирона.
18 Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
И возгорелся огонь в скопище их, пламень попалил нечестивых.
19 Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
Сделали тельца у Хорива и поклонились истукану;
20 Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
и променяли славу свою на изображение вола, ядущего траву.
21 Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
Забыли Бога, Спасителя своего, совершившего великое в Египте,
22 Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
дивное в земле Хамовой, страшное у Чермного моря.
23 У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
И хотел истребить их, если бы Моисей, избранный Его, не стал пред Ним в расселине, чтобы отвратить ярость Его, да не погубит их.
24 Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
И презрели они землю желанную, не верили слову Его;
25 Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
и роптали в шатрах своих, не слушались гласа Господня.
26 Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
И поднял Он руку Свою на них, чтобы низложить их в пустыне,
27 Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
низложить племя их в народах и рассеять их по землям.
28 Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
Они прилепились к Ваалфегору и ели жертвы бездушным,
29 Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
и раздражали Бога делами своими, и вторглась к ним язва.
30 Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
И восстал Финеес и произвел суд, - и остановилась язва.
31 Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
И это вменено ему в праведность в роды и роды во веки.
32 Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
И прогневали Бога у вод Меривы, и Моисей потерпел за них,
33 Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
ибо они огорчили дух его, и он погрешил устами своими.
34 Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
Не истребили народов, о которых сказал им Господь,
35 Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
но смешались с язычниками и научились делам их;
36 Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
служили истуканам их, которые были для них сетью,
37 Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
и приносили сыновей своих и дочерей своих в жертву бесам;
38 Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
проливали кровь невинную, кровь сыновей своих и дочерей своих, которых приносили в жертву идолам Ханаанским, - и осквернилась земля кровью;
39 Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
оскверняли себя делами своими, блудодействовали поступками своими.
40 Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
И воспылал гнев Господа на народ Его, и возгнушался Он наследием Своим
41 Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
и предал их в руки язычников, и ненавидящие их стали обладать ими.
42 Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
Враги их утесняли их, и они смирялись под рукою их.
43 Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
Много раз Он избавлял их; они же раздражали Его упорством своим, и были уничижаемы за беззаконие свое.
44 Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
Но Он призирал на скорбь их, когда слышал вопль их,
45 Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
и вспоминал завет Свой с ними и раскаивался по множеству милости Своей;
46 У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
и возбуждал к ним сострадание во всех, пленявших их.
47 Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
Спаси нас, Господи, Боже наш, и собери нас от народов, дабы славить святое имя Твое, хвалиться Твоею славою.
48 Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!
Благословен Господь, Бог Израилев, от века и до века! И да скажет весь народ: аминь! Аллилуия!
