Зәбур 106
1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
Hallelujah! Give thanks to the Lord for his goodness, for his kindness endures forever.
2 Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
Who can describe his heroic deeds, or publish all his praise?
3 Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
Happy they who act justly, and do righteousness evermore.
4 Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
Remember me, Lord, as you remember your people, and visit me with your gracious help.
5 Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
May I see the good fortune of your elect, may I share in the joy of your nation, and in the pride of your heritage.
6 Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
We, like our fathers, have sinned, we have done perversely and wickedly
7 Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
In the land of Egypt our fathers, all heedless of your wonders, and unmindful of your great kindness, at the Red Sea defied the Most High.
8 Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
But true to his name he saved them, in order to show his might.
9 Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
He rebuked the Red Sea, and it dried; they marched through the depths as through desert,
10 Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
saved from the hand of the hostile, redeemed from the hand of the foe.
11 Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
The waters covered their enemies: not one of them was left.
12 Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
So then they believed in his words, and began to sing his praise.
13 Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
But soon they forgot his deeds: they did not wait for his counsel.
14 Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
Their greed was ravenous in the desert; they put God to the test in the wilderness.
15 Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
He gave them the thing they had asked for, but sent wasting disease among them.
16 Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
The camp grew jealous of Moses and of Aaron, holy one of the Lord.
17 Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
The earth opened and swallowed up Dathan, and covered Abiram’s company.
18 Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
Fire broke out on their company, flame kindled upon the wicked.
19 Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
They made a calf in Horeb, and bowed to the molten image.
20 Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
They exchanged their glorious God for the image of ox that eats grass.
21 Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
They forgot the God who had saved them by mighty deeds in Egypt
22 Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
Wonders in the land of Ham, terrors by the Red Sea.
23 У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
So he vowed, and would have destroyed them, but for Moses his elect, who stepped into the breach before him, to divert his deadly wrath.
24 Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
They spurned the delightsome land, they refused to believe in his word.
25 Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
They grumbled in their tents, would not listen to the voice of the Lord.
26 Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
So he swore with uplifted hand to lay them low in the wilderness;
27 Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
to disperse their seed among heathen, to scatter them over the world.
28 Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
Then they joined them to Baal of Peor, and ate what was offered the dead.
29 Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
They provoked him to wrath by their deeds, and plague broke out among them.
30 Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
Then Phinehas stood between, and so the plague was stayed;
31 Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
and it was counted to him for righteousness unto all generations forever.
32 Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
They angered him at the waters of Meribah, through them it went ill with Moses.
33 Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
They rebelled against his spirit, and he uttered speech that was rash.
34 Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
They did not destroy the nations, as the Lord had commanded them;
35 Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
but they mingled with the heathen, and learned to do as they did.
36 Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
Their idol gods they worshipped, and they were ensnared by them.
37 Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
They sacrificed their sons and their daughters to the demons.
38 Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
They poured out innocent blood the blood of their sons and daughters whom they offered to Canaan’s idols, and the land was polluted with blood.
39 Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
They became unclean by their works, and adulterous in their deeds.
40 Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
Then the Lord’s fury was on his people, filled with horror at his inheritance.
41 Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
He delivered them to the heathen, to the sway of those who hated them.
42 Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
Their enemies oppressed them, and subdued them under their hand.
43 Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
Many a time he saved them, but they rebelled at his counsel, and were brought low by their wrongdoing.
44 Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
Yet he looked upon their distress, when he heard their cry.
45 Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
He remembered his covenant, and, in his great kindness, relented.
46 У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
He caused them to be pitied by all who carried them captive.
47 Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
Save us, O Lord our God, and gather us out of the nations, to give thanks to your holy name, and to make our boast of your praise.
48 Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!
Blessed be the Lord, the God of Israel, from everlasting to everlasting. And let all the people say ‘Amen.’ Praise the Lord.
