< Зәбур 106 >
1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
Hallelujah. O give thanks unto the LORD; for He is good; for His mercy endureth for ever.
2 Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
Who can express the mighty acts of the LORD, or make all His praise to be heard?
3 Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
Happy are they that keep justice, that do righteousness at all times.
4 Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
Remember me, O LORD, when Thou favourest Thy people; O think of me at Thy salvation;
5 Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
That I may behold the prosperity of Thy chosen, that I may rejoice in the gladness of Thy nation, that I may glory with Thine inheritance.
6 Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
We have sinned with our fathers, we have done iniquitously, we have dealt wickedly.
7 Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
Our fathers in Egypt gave no heed unto Thy wonders; they remembered not the multitude of Thy mercies; but were rebellious at the sea, even at the Red Sea.
8 Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
Nevertheless He saved them for His name's sake, that He might make His mighty power to be known.
9 Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
And He rebuked the Red Sea, and it was dried up; and He led them through the depths, as through a wilderness.
10 Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
And He saved them from the hand of him that hated them, and redeemed them from the hand of the enemy.
11 Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
And the waters covered their adversaries; there was not one of them left.
12 Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
Then believed they His words; they sang His praise.
13 Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
They soon forgot His works; they waited not for His counsel;
14 Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
But lusted exceedingly in the wilderness, and tried God in the desert.
15 Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
And He gave them their request; but sent leanness into their soul.
16 Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
They were jealous also of Moses in the camp, and of Aaron the holy one of the LORD.
17 Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
The earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram.
18 Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
And a fire was kindled in their company; the flame burned up the wicked.
19 Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
They made a calf in Horeb, and worshipped a molten image.
20 Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
Thus they exchanged their glory for the likeness of an ox that eateth grass.
21 Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
They forgot God their saviour, who had done great things in Egypt;
22 Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
Wondrous works in the land of Ham, terrible things by the Red Sea.
23 У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
Therefore He said that He would destroy them, had not Moses His chosen stood before Him in the breach, to turn back His wrath, lest He should destroy them.
24 Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
Moreover, they scorned the desirable land, they believed not His word;
25 Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
And they murmured in their tents, they hearkened not unto the voice of the LORD.
26 Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
Therefore He swore concerning them, that He would overthrow them in the wilderness;
27 Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
And that He would cast out their seed among the nations, and scatter them in the lands.
28 Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
They joined themselves also unto Baal of Peor, and ate the sacrifices of the dead.
29 Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
Thus they provoked Him with their doings, and the plague broke in upon them.
30 Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
Then stood up Phinehas, and wrought judgment, and so the plague was stayed.
31 Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
And that was counted unto him for righteousness, unto all generations for ever.
32 Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
They angered Him also at the waters of Meribah, and it went ill with Moses because of them;
33 Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
For they embittered his spirit, and he spoke rashly with his lips.
34 Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
They did not destroy the peoples, as the LORD commanded them;
35 Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
But mingled themselves with the nations, and learned their works;
36 Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
And they served their idols, which became a snare unto them;
37 Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
Yea, they sacrificed their sons and their daughters unto demons,
38 Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
And shed innocent blood, even the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed unto the idols of Canaan; and the land was polluted with blood.
39 Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
Thus were they defiled with their works, and went astray in their doings.
40 Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
Therefore was the wrath of the LORD kindled against His people, and He abhorred His inheritance.
41 Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
And He gave them into the hand of the nations; and they that hated them ruled over them.
42 Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
Their enemies also oppressed them, and they were subdued under their hand.
43 Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
Many times did He deliver them; but they were rebellious in their counsel, and sank low through their iniquity.
44 Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
Nevertheless He looked upon their distress, when He heard their cry;
45 Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
And He remembered for them His covenant, and repented according to the multitude of His mercies.
46 У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
He made them also to be pitied of all those that carried them captive.
47 Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
Save us, O LORD our God, and gather us from among the nations, that we may give thanks unto Thy holy name, that we may triumph in Thy praise.
48 Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!
Blessed be the LORD, the God of Israel, from everlasting even to everlasting, and let all the people say: 'Amen.' Hallelujah.