Зәбур 106
1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
Praise the Lord! Thank the Lord, for he is good! His trustworthy love lasts forever.
2 Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
Who can give an account of all the wonderful things the Lord has done? Who can give him all the praise he is due?
3 Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
Happy are those who treat people fairly, who always do what is right.
4 Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
Please remember me when you are generous to your people; think of me when you come to save.
5 Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
Let me see your chosen people prosperous; let me be happy together with your nation; let me share in being proud of you with those who belong to you.
6 Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
We have sinned just like our forefathers. We have done wrong. We are guilty.
7 Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
They didn't pay attention to the wonderful things you did. They didn't keep in mind how much you loved them, but chose to rebel at the sea, the Red Sea.
8 Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
Even so he saved them because of the kind of person he is, and to show his power
9 Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
He gave his order to the Red Sea, and it dried up. He led his people across the seabed as if it were a desert.
10 Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
He rescued them from those who hated them; he saved them from their enemies' power.
11 Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
The water drowned their enemies—none of them survived,
12 Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
Then his people trusted in what he promised, and sang his praises.
13 Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
But they quickly forgot what he had done for them, and they didn't listen to his advice.
14 Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
They were filled with desperate cravings in the wilderness; they provoked God in the desert.
15 Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
He gave them what they wanted, but sent them a plague as well.
16 Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
In the camp the people became jealous of Moses, and of Aaron, the Lord's holy priest.
17 Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
The earth split open and swallowed up Dathan; it buried Abiram and his followers.
18 Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
Fire broke out among them—a flame that burned them up.
19 Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
At Mount Sinai they made a calf, they bowed down before a metal idol.
20 Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
They replaced their God of glory with a bull that eats grass!
21 Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
They forgot God, their Savior, who had done marvelous things in Egypt;
22 Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
performing miracles in the land of Ham, doing amazing things at the Red Sea.
23 У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
So he said he was going to destroy them But Moses, his chosen leader, placed himself between the Lord and the people to persuade the Lord not to destroy them in his anger.
24 Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
Later the people refused to enter the Promised Land; they didn't trust him to do as he'd promised.
25 Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
They complained in their tents about the Lord, and refused to obey what he told them.
26 Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
So he raised his hand to give them a serious warning that he would bring them down in the wilderness,
27 Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
that he would disperse their descendants among the heathen nations, scattering them among countries far away.
28 Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
They gave their allegiance to Baal Peor, and ate food sacrificed to the dead.
29 Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
They provoked the Lord by what they did, making him angry, so a plague broke out among them.
30 Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
But Phinehas took a stand for the Lord and intervened, and the plague was stopped in its tracks.
31 Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
He has been considered as a man who lived right from that time on and for all generations.
32 Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
They also angered him at the waters of Meribah where things went badly for Moses because of them.
33 Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
They upset him so much that he spoke without thinking in the heat of the moment.
34 Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
They did not destroy the heathen peoples as the Lord had told them to do,
35 Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
but instead they joined in with them and adopted their way of life.
36 Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
They worshiped their pagan idols which became a trap for them.
37 Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
The even sacrificed their sons and daughters to these demons.
38 Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
They shed the blood of innocent children, their sons and daughters, sacrificing them to the idols of Canaan. By doing so they defiled the land with blood.
39 Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
The also defiled themselves by what they did: their actions were spiritual adultery.
40 Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
So the Lord was angry with his people—he loathed those who belonged to him.
41 Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
He handed them over to the heathen nations. These people who hated them now became their rulers.
42 Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
Their enemies dominated and subdued them with their power.
43 Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
The Lord repeatedly rescued them, but they continued with their rebellious ideas, until they were finally destroyed by their own sins.
44 Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
Despite all this, the Lord was moved by their suffering; he heard their sad cries.
45 Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
He remembered the agreement he had made with them, and he held back because of his great kindness and love.
46 У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
He made the people who captured them treat them with mercy.
47 Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
Save us, Lord, our God! Bring us back together from among the nations, so we can thank you and declare how magnificent and holy you are.
48 Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!
How wonderful is the Lord, the God of Israel, who lives forever and ever! Let all the people say “Amen”! Praise the Lord!
