< Зәбур 106 >

1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
Alleluia. Give thanks to the Lord; for he is good: for his mercy [endures] for ever.
2 Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
Who shall tell the mighty acts of the Lord? [who] shall cause all his praises to be heard?
3 Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
Blessed are they that keep judgement, and do righteousness at all times.
4 Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
Remember us, O Lord, with the favour [you have] to your people: visit us with your salvation;
5 Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
that we may behold the good of your elect, that we may rejoice in the gladness of your nation, that we may glory with your inheritance.
6 Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
We have sinned with our fathers, we have transgressed, we have done unrighteously.
7 Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
Our fathers in Egypt understood not your wonders, and remembered not the multitude of your mercy; but provoked [him] as they went up by the Red Sea.
8 Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
Yet he saved them for his name's sake, that he might cause his mighty power to be known.
9 Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
And he rebuked the Red Sea, and it was dried up: so he led them through the deep as through the wilderness.
10 Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
And he saved them out of the hand of them that hated [them], and redeemed them out of the hand of the enemy.
11 Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
The water covered those that oppressed them: there was not one of them left.
12 Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
Then they believed his words, and celebrated his praise.
13 Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
They made haste, they forgot his works; they waited not for his counsel.
14 Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
And they lusted exceedingly in the wilderness, and tempted God in the dry [land].
15 Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
And he gave them their request, and sent fullness into their souls.
16 Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
They provoked Moses also in the camp, and Aaron the holy one of the Lord.
17 Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
The earth opened and swallowed up Dathan, and closed upon the congregation of Abiron.
18 Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
And a fire was kindled in their congregation, and a flame burnt up the sinners.
19 Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
And they made a calf in Choreb, and worshipped the graven image,
20 Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
and they changed their glory into the similitude of a calf that feeds on grass.
21 Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
They forgot God that saved them, who had wrought great deeds in Egypt;
22 Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
wondrous [works] in the land of Cham, and terrible things at the Red Sea.
23 У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
So he said that he would have destroyed them, had not Moses his chosen stood before him in the breach, to turn [him] away from the fierceness of his anger, so that he should not destroy them.
24 Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
Moreover they set at nothing the desirable land, and believed not his word.
25 Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
And they murmured in their tents: they listened not to the voice of the Lord.
26 Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
So he lifted up his hand against them, to cast them down in the wilderness;
27 Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
and to cast down their seed amongst the nations, and to scatter them in the countries.
28 Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
They were joined also to Beelphegor, and ate the sacrifices of the dead. And they provoked him with their devices;
29 Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
and destruction, was multiplied amongst them.
30 Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
Then Phinees stood up, and made atonement: and the plague ceased.
31 Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
And it was counted to him for righteousness, to all generations for ever.
32 Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
They provoked him also at the water of Strife, and Moses was hurt for their sakes;
33 Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
for they provoked his spirit, and he spoke [unadvisedly] with his lips.
34 Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
They destroyed not the nations which the Lord told them [to destroy];
35 Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
but were mingled with the heathen, and learnt their works.
36 Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
And they served their graven images; and it became an offence to them.
37 Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
And they sacrificed their sons and their daughters to devils,
38 Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
and shed innocent blood, the blood of their sons and daughters, whom they sacrificed to the idols of Chanaan; and the land was defiled with blood.
39 Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
and was polluted with their works; and they went a whoring with their own devices.
40 Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
So the Lord was very angry with his people, and he abhorred his inheritance.
41 Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
And he delivered them into the hands of [their] enemies; and they that hated them ruled over them.
42 Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
Ands their enemies oppressed them, and they were brought down under their hands.
43 Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
Many a time he delivered them; but they provoked him by their counsel, and they were brought low by their iniquities.
44 Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
You the Lord looked upon their affliction, when he heard their petition.
45 Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
And he remembered his covenant, and repented according to the multitude of his mercy.
46 У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
And he caused them to be pitied in the sight of all who carried them captive.
47 Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
Save us, O Lord our God, and gather us from amongst the heathen, that we may give thanks to your holy name, that we may glory in your praise.
48 Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!
Blessed be the Lord God of Israel from everlasting and to everlasting; and all the people shall say, Amen, Amen.

< Зәбур 106 >