Зәбур 106
1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
Let the Lord be praised. O give praise to the Lord, for he is good: for his mercy is unchanging for ever.
2 Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
Who is able to give an account of the great acts of the Lord, or to make clear all his praise?
3 Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
Happy are they whose decisions are upright, and he who does righteousness at all times.
4 Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
Keep me in mind, O Lord, when you are good to your people; O let your salvation come to me;
5 Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
So that I may see the well-being of the people of your selection, and have a part in the joy of your nation, and take pride in your heritage.
6 Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
We are sinners like our fathers, we have done wrong, our acts are evil.
7 Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
Our fathers did not give thought to your wonders in Egypt; they did not keep in memory the great number of your mercies, but gave you cause for wrath at the sea, even at the Red Sea.
8 Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
But he was their saviour because of his name, so that men might see his great power.
9 Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
By his word the Red Sea was made dry: and he took them through the deep waters as through the waste land.
10 Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
And he took them safely out of the hands of their haters, and kept them from the attacks of those who were against them.
11 Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
And the waters went over their haters; all of them came to an end.
12 Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
Then they had faith in his words; they gave him songs of praise.
13 Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
But their memory of his works was short; not waiting to be guided by him,
14 Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
They gave way to their evil desires in the waste land, and put God to the test in the dry places.
15 Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
And he gave them their request, but sent a wasting disease into their souls.
16 Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
They were full of envy against Moses among the tents, and against Aaron, the holy one of the Lord.
17 Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
The earth opening put an end to Dathan, covering up Abiram and his band.
18 Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
And a fire was lighted among their tents; the sinners were burned up by the flames.
19 Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
They made a young ox in Horeb, and gave worship to an image of gold.
20 Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
And their glory was changed into the image of an ox, whose food is grass.
21 Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
They had no memory of God their saviour, who had done great things in Egypt;
22 Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
Works of wonder in the land of Ham, and things of fear by the Red Sea.
23 У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
And he was purposing to put an end to them if Moses, his special servant, had not gone up before him, between him and his people, turning back his wrath, to keep them from destruction.
24 Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
They were disgusted with the good land; they had no belief in his word;
25 Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
Talking against him secretly in their tents, they did not give ear to the voice of the Lord.
26 Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
So he made an oath against them, to put an end to them in the waste land:
27 Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
That their children might be mixed among the nations, and sent away into other lands.
28 Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
And they were joined to Baal-peor, and took part in the offerings to the dead.
29 Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
So they made him angry by their behaviour; and he sent disease on them.
30 Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
Then Phinehas got up, and made prayer for them; and the disease went no farther.
31 Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
And all the generations coming after him kept the memory of his righteousness for ever.
32 Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
They made God angry again at the waters of Meribah, so that Moses was troubled because of them;
33 Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
For they made his spirit bitter, and he said unwise things.
34 Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
They did not put an end to the peoples, as the Lord had said;
35 Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
But they were joined to the nations, learning their works.
36 Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
And they gave worship to images; which were a danger to them:
37 Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
They even made offerings of their sons and their daughters to evil spirits,
38 Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
And gave the blood of their sons and their daughters who had done no wrong, offering them to the images of Canaan; and the land was made unclean with blood.
39 Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
So they became unclean through their works, going after their evil desires.
40 Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
Then the wrath of the Lord was burning against his people, and he was angry with his heritage.
41 Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
And he gave them into the hands of the nations; and they were ruled by their haters.
42 Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
By them they were crushed, and made low under their hands.
43 Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
Again and again he made them free; but their hearts were turned against his purpose, and they were overcome by their sins.
44 Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
But when their cry came to his ears, he had pity on their trouble:
45 Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
And kept in mind his agreement with them, and in his great mercy gave them forgiveness.
46 У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
He put pity into the hearts of those who made them prisoners.
47 Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
Be our saviour, O Lord our God, and let us come back together from among the nations, so that we may give honour to your holy name, and have glory in your praise.
48 Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!
Praise be to the Lord God of Israel for ever and for ever; and let all the people say, So be it. Give praise to the Lord.
