Зәбур 106
1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
Halleluja! Lov HERREN, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!
2 Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
Hvo kan opregne HERRENS vældige Gerninger, finde Ord til at kundgøre al hans Pris?
3 Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
Salige de, der holder paa Ret, som altid øver Retfærdighed!
4 Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
Husk os, HERRE, naar dit Folk finder Naade, lad os faa godt af din Frelse,
5 Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
at vi maa se dine Udvalgtes Lykke, glæde os ved dit Folks Glæde og med din Arvelod prise vor Lykke!
6 Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
Vi syndede som vore Fædre, handlede ilde og gudløst.
7 Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
Vore Fædre i Ægypten ænsede ej dine Undere, kom ikke din store Miskundhed i Hu, stod den Højeste imod ved det røde Hav.
8 Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at gøre sin Vælde kendt;
9 Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
han trued det røde Hav, og det tørrede ud, han førte dem gennem Dybet som gennem en Ørk;
10 Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
han fried dem af deres Avindsmænds Haand og udløste dem fra Fjendens Haand;
11 Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
Vandet skjulte dem, som trængte dem, ikke een blev tilbage af dem;
12 Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
da troede de paa hans Ord og kvad en Sang til hans Pris.
13 Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
Men de glemte snart hans Gerninger, biede ej paa hans Raad;
14 Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
de grebes af Attraa i Ørkenen, i Ødemarken fristed de Gud;
15 Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
saa gav han dem det, de kræved, og sendte dem Lede i Sjælen.
16 Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
De bar Avind mod Moses i Lejren, mod Aron, HERRENS hellige;
17 Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
Jorden aabned sig, slugte Datan, lukked sig over Abirams Flok;
18 Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
Ilden rasede i deres Flok, Luen brændte de gudløse op.
19 Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
De laved en Kalv ved Horeb og tilbad det støbte Billed;
20 Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
de bytted deres Herlighed bort for et Billed af en Okse, hvis Føde er Græs;
21 Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
de glemte Gud, deres Frelser, som øvede store Ting i Ægypten,
22 Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
Undere i Kamiternes Land, frygtelige Ting ved det røde Hav.
23 У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
Da tænkte han paa at udrydde dem, men Moses, hans udvalgte Mand, stilled sig i Gabet for hans Aasyn for at hindre, at hans Vrede lagde øde.
24 Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
De vraged det yndige Land og troede ikke hans Ord,
25 Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
men knurrede i deres Telte og hørte ikke paa HERREN;
26 Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
da løfted han Haanden og svor at lade dem falde i Ørkenen,
27 Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
splitte deres Sæd blandt Folkene, sprede dem rundt i Landene.
28 Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
De holdt til med Ba'al-Peor og aad af de dødes Ofre;
29 Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
de krænked ham med deres Gerninger, og Plage brød løs iblandt dem.
30 Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen blev bragt til at standse,
31 Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
og det regnedes ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt, evindelig.
32 Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
De vakte hans Vrede ved Meribas Vand, og for deres Skyld gik det Moses ilde;
33 Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
thi de stod hans Aand imod, og han talte uoverlagte Ord.
34 Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
De udrydded ikke de Folk, som HERREN havde sagt, de skulde,
35 Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
med Hedninger blanded de sig og gjorde deres Gerninger efter;
36 Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
deres Gudebilleder dyrkede de, og disse blev dem en Snare;
37 Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
til Dæmonerne ofrede de, og det baade Sønner og Døtre;
38 Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
de udgød uskyldigt Blod, deres Sønners og Døtres Blod, som de ofred til Kana'ans Guder, og Landet blev smittet ved Blod;
39 Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
de blev urene ved deres Gerninger, bolede ved deres idrætter.
40 Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
Da blev HERREN vred paa sit Folk og væmmedes ved sin Arv;
41 Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
han gav dem i Folkenes Haand, deres Avindsmænd blev deres Herrer;
42 Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
deres Fjender voldte dem Trængsel, de kuedes under deres Haand.
43 Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
Han frelste dem Gang paa Gang, men de stod egensindigt imod og sygnede hen i Brøden;
44 Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
dog saa han til dem i Trængslen, saa snart han hørte dem klage;
45 Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
han kom sin Pagt i Hu og ynkedes efter sin store Miskundhed;
46 У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
han lod dem finde Barmhjertighed hos alle, der tog dem til Fange.
47 Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
Frels os, HERRE vor Gud, du samle os sammen fra Folkene, at vi maa love dit hellige Navn, med Stolthed synge din Pris.
48 Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!
Lovet være HERREN, Israels Gud, fra Evighed og til Evighed! Og alt Folket svare Amen!
