Зәбур 105
1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Tacken HERREN, åkallen hans namn, gören hans gärningar kunniga bland folken.
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Sjungen till hans ära, lovsägen honom, talen om alla hans under.
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Berömmen eder av hans heliga namn; glädje sig av hjärtat de som söka HERREN.
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Frågen efter HERREN och hans makt, söken hans ansikte beständigt.
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Tänken på de underbara verk som han har gjort, på hans under och hans muns domar,
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
I Abrahams, hans tjänares, säd, I Jakobs barn, hans utvalda.
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
Han är HERREN, vår Gud; över hela jorden gå hans domar.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
Han tänker evinnerligen på sitt förbund, intill tusen släkten på vad han har stadgat,
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
på det förbund han slöt med Abraham och på sin ed till Isak.
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
Han fastställde det för Jakob till en stadga, för Israel till ett evigt förbund;
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
han sade: "Åt dig vill jag giva Kanaans land, det skall bliva eder arvedels lott."
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
Då voro de ännu en liten hop, de voro ringa och främlingar därinne.
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
Och de vandrade åstad ifrån folk till folk, ifrån ett rike bort till ett annat.
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
Han tillstadde ingen att göra dem skada, han straffade konungar för deras skull:
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
"Kommen icke vid mina smorda, och gören ej mina profeter något ont."
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
Och när han bjöd hungersnöd komma över landet och fördärvade allt deras livsuppehälle,
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
då sände han åstad en man framför dem: Josef blev såld till träl.
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
Man slog hans fötter i bojor, i järn fick han ligga fjättrad,
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
till den tid då hans ord uppfylldes, då HERRENS tal bevisade hans oskuld.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
Då sände konungen och lät släppa honom lös, folkens behärskare gav honom fri.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
Han satte honom till herre över sitt hus, till att råda över all hans egendom;
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
han skulle binda hans furstar efter sin vilja och lära hans äldste vishet.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Och Israel kom till Egypten, Jakob blev en gäst i Hams land.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
Och HERREN gjorde sitt folk mycket fruktsamt och mäktigare än dess ovänner voro,
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
de vilkas hjärtan han vände till att hata hans folk, till att lägga onda råd mot hans tjänare.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
Han sände Mose, sin tjänare, och Aron, som han hade utvalt.
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
De gjorde hans tecken ibland dem och under i Hams land.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
Han sände mörker och lät allt bliva mörkt; och de stodo icke emot hans ord.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
Han förvandlade deras vatten till blod och lät så deras fiskar dö.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
Deras land kom att vimla av paddor, ända in i deras konungars kamrar.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
Han bjöd, och flugsvärmar kommo, mygg i hela deras land.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
Han gav dem hagel för regn, eldslågor sände han i deras land.
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
Och han slog deras vinträd och fikonträd och bröt sönder träden i deras land.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
Han bjöd, och gräshoppor kommo, och gräsmaskar i tallös mängd.
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
De åto upp alla örter i deras land, de åto upp frukten på deras mark.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
Och han slog allt förstfött i deras land, förstlingen av all deras kraft.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
Så förde han dem ut, med silver och guld, och i hans stammar var ingen som stapplade.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
Egyptierna gladde sig, när de drogo ut; ty förskräckelse för Israel hade fallit över dem.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
Han bredde ut ett moln till skygd, och en eld för att lysa om natten.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
De begärde, då lät han vaktlar komma, och med bröd från himmelen mättade han dem.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
Han öppnade klippan, och vatten flödade; det gick genom öknen såsom en ström.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
Ty han tänkte på sitt heliga ord, på sin tjänare Abraham.
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
Så förde han ut sitt folk med fröjd, med jubel dem som han hade utvalt.
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
Han gav åt dem hedningarnas länder, och folkens förvärv fingo de till besittning,
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
för att de skulle hålla hans stadgar och taga hans lagar i akt. Halleluja!
