< Зәбур 105 >

1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Tacker Herranom, och prediker hans Namn; förkunner hans verk ibland folken.
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Sjunger om honom, och lofver honom; taler om all hans under.
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Lofver hans helga Namn; deras hjerta, som Herran söka, glädje sig.
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Fråger efter Herranom, och efter hans magt; söker hans ansigte alltid.
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Tänker uppå hans underliga verk, som han gjort hafver; uppå hans under, och uppå hans ord;
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
I Abrahams hans tjenares säd, I Jacobs hans utkorades barn.
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
Han är Herren vår Gud; han dömer i hela verldene.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
Han tänker evinnerliga uppå sitt förbund; på det ord han lofvat hafver till mång tusend, slägte ifrå slägte;
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
Det han gjort hafver med Abraham; och på eden med Isaac;
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
Och satte det Jacob till en rätt, och Israel till ett evigt förbund;
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
Och sade: Dig vill jag gifva det landet Canaan, edars arfs lott;
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
Då de få och ringa voro, och främlingar derinne.
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
Och de foro ifrå folk till folk; ifrå det ena riket till annat folk.
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
Han lät ingen menniska göra dem skada, och näpste Konungar för deras skull:
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
Kommer intet vid mina smorda, och görer intet ondt minom Prophetom.
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
Och han lät en dyr tid komma i landet, och förtog dem allt bröds uppehälle.
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
Han sände en man framför dem; Joseph vardt såld till en träl.
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
De tvingade hans fötter i fjettrar; hans kropp måste jern ligga;
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
Tilldess hans ord kom, och Herrans tal pröfvade honom.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
Då sände Konungen bort, och lät gifva honom lös; herren öfver folken böd låta honom ut.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
Han satte honom till en herra öfver sitt hus; till en föreståndare öfver alla sina ägodelar;
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
Att han skulle undervisa hans Förstar, efter sitt sätt, och lära hans äldsta vishet.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Och Israel for in uti Egypten, och Jacob vardt en främling i Hams land.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
Och han lät sitt folk svåliga växa, och gjorde dem mägtigare än deras fiender.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
Han förvände deras hjerta, så att de hans folk hätske vordo, och tänkte till att förtrycka hans tjenare med list.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
Han sände sin tjenare Mose; Aaron, den han utvalt hade.
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
De samme gjorde hans tecken ibland dem, och hans under i Hams land.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
Han lät mörker komma, och gjordet mörkt; och de voro icke hans ordom ohörsamme.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
Han förvände deras vatten i blod, och dräp deras fiskar.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
Deras land gaf myckna paddor ifrå sig; ja, uti deras Konungars kamrar.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
Han sade, då kom ohyra; löss uti alla deras landsändar.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
Han gaf dem hagel till regn; eldslåga uti deras land;
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
Och slog deras vinträ och fikonaträ, och förderfvade trän i deras landsändar.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
Han sade, då kommo gräshoppor, gräsmatkar otalige;
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
Och de uppåto allt gräset i deras land, och uppfrätte frukten på deras mark;
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
Och slog allt förstfödt uti deras land, alla deras första arfvingar.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
Och han förde dem ut med silfver och guld, och ibland deras slägter var ingen krank.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
Egypten var glad, att de utdrogo; ty deras fruktan var uppå dem fallen.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
Han utsträckte en molnsky till skjul, och eld om nattena till att lysa.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
De bådo, och han lät komma åkerhöns; och han mättade dem med himmelsbröd.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
Han öppnade bergsklippona, och vatten flöt derut, så att bäcker flöto i torra öknene.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
Ty han tänkte på sitt helga ord, det han till Abraham sin tjenare talat hade.
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
Alltså förde han sitt folk ut med fröjd, och sina utkorade med glädje;
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
Och gaf dem Hedningarnas land, så att de folks gods intogo;
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
På det de skulle hålla hans rätter, och bevara hans lag. Halleluja.

< Зәбур 105 >