Зәбур 105
1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Alabad al SEÑOR, invocad su Nombre; haced notorias sus obras en los pueblos.
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Cantadle, decid salmos a él; hablad de todas sus maravillas.
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Gloriaos en su Nombre santo; alégrese el corazón de los que buscan al SEÑOR.
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Buscad al SEÑOR, y su fortaleza; buscad su rostro siempre.
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Acordaos de sus maravillas que hizo, de sus prodigios y de los juicios de su boca,
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
oh vosotros, simiente de Abraham su siervo, hijos de Jacob, sus escogidos.
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
El es el SEÑOR nuestro Dios; en toda la tierra son sus juicios.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
Se acordó para siempre de su alianza; de la palabra que mandó para mil generaciones,
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
la cual concertó con Abraham; y de su juramento a Isaac.
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
Y la estableció a Jacob por decreto, a Israel por pacto eterno,
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
diciendo: A ti te daré la tierra de Canaán por cordel de vuestra heredad.
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
Esto siendo ellos pocos hombres en número, y extranjeros en ella.
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
Y anduvieron de gente en gente, de un reino a otro pueblo.
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
No consintió que hombre los agraviase; y por causa de ellos castigó los reyes.
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
Diciendo: No toquéis a mis ungidos, ni hagáis mal a mis profetas.
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
Y llamó al hambre sobre la tierra, y quebrantó toda fuerza de pan.
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
Envió un varón delante de ellos, a José, que fue vendido por siervo.
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
Afligieron sus pies con grillos; en hierro fue puesta su alma.
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
Hasta la hora que llegó su palabra, el dicho del SEÑOR le purificó.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
Envió el rey, y le soltó; el señor de los pueblos, y le desató.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
Lo puso por señor de su casa, y por enseñoreador en toda su posesión;
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
para echar presos sus príncipes como él quisiese, y enseñó sabiduría a sus ancianos.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Después entró Israel en Egipto, y Jacob fue extranjero en la tierra de Cam.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
Y multiplicó su pueblo en gran manera, y lo hizo más fuerte que sus enemigos.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
Volvió el corazón de ellos para que aborreciesen a su pueblo, para que pensasen mal contra sus siervos.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
Envió a su siervo Moisés, y a Aarón al cual escogió.
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
Puso en ellos las palabras de sus señales, y sus prodigios en la tierra de Cam.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
Echó tinieblas, e hizo oscuridad; y no fueron rebeldes a su palabra.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
Volvió sus aguas en sangre, y mató sus peces.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
Engendró ranas su tierra, ranas en las camas de sus mismos reyes.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
Dijo, y vinieron enjambres de moscas, y piojos en todo su término.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
Volvió sus lluvias en granizo; en fuego de llamas en su tierra.
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
E hirió sus viñas y sus higueras, y quebró los árboles de su término.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
Dijo, y vinieron langostas, y pulgón sin número;
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
y comieron toda la hierba de su tierra, y comieron el fruto de su tierra.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
Hirió además a todos los primogénitos en su tierra, el principio de toda su fuerza.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
Y los sacó con plata y oro; y no hubo en sus tribus enfermo.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
Egipto se alegró en su salida; porque había caído sobre ellos su terror.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
Extendió una nube por cubierta, y fuego para alumbrar la noche.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
Pidieron, e hizo venir codornices; y de pan del cielo los sació.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
Abrió la peña, y corrieron aguas; fluyeron por los secadales un río.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
Porque se acordó de su santa palabra con Abraham su siervo.
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
Y sacó a su pueblo con gozo; con júbilo a sus escogidos.
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
Y les dio las tierras de los gentiles; y las labores de las naciones heredaron,
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
para que guardasen sus estatutos, y observasen sus leyes. Alelu-JAH.
