Зәбур 105
1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Celebrad a Yahvé, aclamad su Nombre, proclamad entre los gentiles sus proezas.
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Cantadle, entonadle salmos, relatad todas sus obras maravillosas.
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Gloriaos de su santo Nombre; alégrese el corazón de los que buscan a Yahvé.
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Fijaos en Yahvé y su fortaleza, buscad sin cesar su rostro.
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Acordaos de las maravillas que hizo, de sus prodigios y de las sentencias de su boca,
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
vosotros, descendencia de Abrahán, su siervo, hijos de Jacob, su escogido.
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
El mismo Yahvé es nuestro Dios; sus juicios prevalecen en toda la tierra.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
Se acuerda siempre de su alianza, promesa que hizo por mil generaciones;
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
del pacto concertado con Abrahán, del juramento que hizo a Isaac,
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
que confirmó a Jacob, como firme decreto, y como testamento eterno a Israel,
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
diciendo: “A ti te daré la tierra de Canaán, como porción hereditaria vuestra.”
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
Cuando eran pocos en número, muy pocos, y peregrinos en aquella tierra,
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
y vagaban de nación en nación, y de este reino a aquel pueblo,
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
a nadie permitió que los oprimiese, y por causa de ellos castigó a reyes:
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
“Guardaos de tocar a mis ungidos, ni hacer mal a mis profetas.”
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
Atrajo el hambre sobre aquella tierra, y se retiró toda provisión de pan.
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
Envió delante de ellos a un varón: a José vendido como esclavo.
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
Le habían atado los pies con grillos, y encerrado en hierro su cuello,
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
hasta que se cumplió lo que él predijo, y la Palabra del Señor lo acreditó.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
Mandó desatarlo el rey, el soberano de aquellos pueblos, y lo libertó.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
Lo constituyó señor de su propia casa, y príncipe de todos sus dominios,
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
para que a su arbitrio instruyese a los magnates y enseñara sabiduría a los ancianos.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Entonces entró Israel en Egipto; Jacob fue peregrino en tierra de Cam.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
Y Él multiplicó a su pueblo en gran manera, y le hizo más poderoso que sus adversarios.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
Mudó a estos el corazón para que odiasen a su pueblo, y urdiesen tramas contra sus siervos.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
Entonces envió a Moisés su siervo, a Aarón, el elegido,
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
quienes obraron entre ellos sus maravillas y prodigios en la tierra de Cam.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
Mandó tinieblas, y se hizo oscuridad, mas se resistieron contra sus palabras.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
Convirtió sus aguas en sangre e hizo morir sus peces.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
Su tierra brotó ranas hasta en la cámara de sus reyes.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
Habló, y vinieron enjambres de moscas y mosquitos por todos sus confines.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
Por lluvia les mandó granizo, y fuego que inflamaba su tierra,
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
y destruyó sus viñas y sus higueras, y destrozó los árboles en su territorio.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
A una orden suya vinieron langostas, y orugas sin número,
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
que devoraron toda la hierba de sus prados, y comieron los frutos de sus campos.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
Y dio muerte a todo primogénito en su tierra, las primicias de todo su vigor.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
Mas a ellos los sacó con oro y plata, sin un enfermo en todas sus tribus.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
Alegráronse los egipcios de su salida, pues los había sobrecogido el terror.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
Extendió Él una nube para cubrirlos, y un fuego que resplandeciese de noche.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
Pidieron, y les envió codornices; y los sació con pan del cielo.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
Hendió la peña, y brotaron aguas, que corrieron por el desierto como arroyos.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
Porque se acordó de su santa palabra, que había dado a Abrahán, su siervo.
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
Así sacó a su pueblo con alegría, con júbilo a sus escogidos.
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
Y les dio las tierras de los gentiles y poseyeron los bienes de los pueblos,
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
para que guardaran sus mandamientos y obedecieran sus leyes. ¡Hallelú Yah!
