< Зәбур 105 >

1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Agradecei ao SENHOR, chamai o seu nome; anunciai suas obras entre os povos.
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Cantai a ele, tocai músicas para ele; falai de todas as suas maravilhas.
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Tende orgulho de seu santo nome; alegre-se o coração dos que buscam ao SENHOR.
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Buscai ao SENHOR e à sua força; buscai a presença dele continuamente.
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Lembrai-vos de suas maravilhas, que ele fez; de seus milagres, e dos juízos de sua boca.
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
Vós, [que sois da] semente de seu servo Abraão; vós, filhos de Jacó, seus escolhidos.
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
Ele é o SENHOR, nosso Deus; seus juízos [estão] em toda a terra.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
Ele se lembra para sempre de seu pacto, da palavra que ele mandou até mil gerações;
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
O qual ele firmou com Abraão, e de seu juramento a Isaque.
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
O qual também confirmou a Jacó como estatuto, a Israel como pacto eterno.
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
Dizendo: A ti darei a terra de Canaã, a porção de vossa herança.
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
Sendo eles poucos em número; [eram] poucos, e estrangeiros nela.
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
E andaram de nação em nação, de um reino a outro povo.
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
Ele não permitiu a ninguém que os oprimisse; e por causa deles repreendeu a reis,
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
[Dizendo]: Não toqueis nos meus ungidos, e não façais mal a meus profetas.
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
E chamou a fome sobre a terra; ele interrompeu toda fonte de alimento;
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
Enviou um homem adiante deles: José, [que] foi vendido como escravo.
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
Amarraram seus pés em correntes; ele foi preso com ferros;
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
Até o tempo que sua mensagem chegou, a palavra do SENHOR provou o valor que ele tinha.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
O rei mandou que ele fosse solto; o governante de povos o libertou.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
Ele o pôs como senhor de sua casa, e por chefe de todos os seus bens,
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
Para dar ordens a suas autoridades, e instruir a seus anciãos.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Então Israel entrou no Egito; Jacó peregrinou na terra de Cam.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
E fez seu povo crescer muito, e o fez mais poderoso que seus adversários.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
E mudou o coração [dos outros], para que odiassem ao seu povo, para que tratassem mal a seus servos.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
[Então] enviou seu servo Moisés, e a Arão, a quem tinha escolhido;
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
[Que] fizeram entre eles os sinais anunciados, e coisas sobrenaturais na terra de Cam.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
Ele mandou trevas, e fez escurecer; e não foram rebeldes a sua palavra.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
Ele transformou suas águas em sangue, e matou a seus peixes.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
A terra deles produziu rãs em abundância, [até] nos quartos de seus reis.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
Ele falou, e vieram vários bichos [e] piolhos em todos os seus limites.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
Tornou suas chuvas em saraiva; [pôs] fogo ardente em sua terra.
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
E feriu suas vinhas e seus figueirais; e quebrou as árvores de seus territórios.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
Ele falou, e vieram gafanhotos, e incontáveis pulgões;
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
E comeram toda a erva de sua terra; e devoraram o fruto de seus campos.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
Também feriu a todos os primogênitos em sua terra; os primeiros de todas as suas forças.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
E os tirou [dali] com prata e ouro; e dentre suas tribos não houve quem tropeçasse.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
[Até] o Egito se alegrou com a saída deles, porque seu temor tinha caído sobre eles.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
Ele estendeu uma nuvem como cobertor, e um fogo para iluminar a noite.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
Eles pediram, e fez vir codornizes; e os fartou com pão do céu.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
Ele abriu uma rocha, e dela saíram águas; [e] correram [como] um rio pelos lugares secos;
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
Porque se lembrou de sua santa palavra, e de seu servo Abraão.
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
Então ele tirou [dali] a seu povo com alegria; e seus eleitos com celebração.
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
E lhes deu as terras das nações; e do trabalho das nações tomaram posse;
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
Para que guardassem seus estatutos, e obedecessem a leis dele. Aleluia!

< Зәбур 105 >