Зәбур 105

1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!

۱ یهوه را حمد گویید و نام او رابخوانید. اعمال او را در میان قوم هااعلام نمایید.

2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.

۲ او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمام کارهای عجیب او تفکر نمایید.

3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!

۳ در نام قدوس او فخر کنید. دل طالبان خداوندشادمان باشد.

4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.

۴ خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید.

5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,

۵ کارهای عجیب را که او کرده است به یاد آورید. آیات او و داوریهای دهان او را.

6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!

۶ ‌ای ذریت بنده او ابراهیم! ای فرزندان یعقوب، برگزیده او!

7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.

۷ یهوه خدای ماست. داوریهای او در تمامی جهان است.

8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —

۸ عهد خود رایاد می‌دارد تا ابدالاباد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است.

9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.

۹ آن عهدی را که با ابراهیم بسته و قسمی را که برای اسحاق خورده است.

10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —

۱۰ و آن را برای یعقوب فریضه‌ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی.

11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,

۱۱ و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا حصه میراث شماشود.

12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.

۱۲ هنگامی که عددی معدود بودند، قلیل العدد و غربا در آنجا.

13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;

۱۳ و از امتی تا امتی سرگردان می‌بودند و از یک مملکت تا قوم دیگر.

14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —

۱۴ او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ نمود

15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.

۱۵ که بر مسیحان من دست مگذارید. و انبیای مرا ضررمرسانید.

16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.

۱۶ پس قحطی را بر آن زمین خواند وتمامی قوام نان را شکست،

17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.

۱۷ و مردی پیش روی ایشان فرستاد، یعنی یوسف را که او را به غلامی فروختند.

18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;

۱۸ پایهای وی را به زنجیرها خستند وجان او در آهن بسته شد

19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;

۱۹ تا وقتی که سخن اوواقع شد. و کلام خداوند او را امتحان نمود.

20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.

۲۰ آنگاه پادشاه فرستاده، بندهای او را گشاد وسلطان قوم‌ها او را آزاد ساخت.

21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,

۲۱ او را بر خانه خود حاکم قرار داد و مختار بر تمام مایملک خویش.

22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.

۲۲ تا به اراده خود سروران او را بند نمایدو مشایخ او را حکمت آموزد.

23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.

۲۳ پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب درزمین حام غربت پذیرفت.

24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.

۲۴ و او قوم خود را به غایت بارور گردانید و ایشان را از دشمنان ایشان قوی تر ساخت.

25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.

۲۵ لیکن دل ایشان را برگردانید تابر قوم او کینه ورزند و بر بندگان وی حیله نمایند.

26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.

۲۶ بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده بود.

27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.

۲۷ کلمات و آیات او را در میان ایشان اقامه کردند و عجایب او را در زمین حام.

28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?

۲۸ ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند.

29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.

۲۹ آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را میرانید.

30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.

۳۰ زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی درحرمهای پادشاهان ایشان.

31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.

۳۱ او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه هادر همه حدود ایشان.

32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.

۳۲ تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان.

33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.

۳۳ موهاو انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان رابشکست.

34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,

۳۴ او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها ازحد شماره افزون.

35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.

۳۵ و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند.

36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.

۳۶ وجمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوائل تمامی قوت ایشان را.

37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.

۳۷ و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود.

38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.

۳۸ مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود.

39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.

۳۹ ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد.

40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.

۴۰ سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید.

41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.

۴۱ صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید.

42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.

۴۲ زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را.

43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.

۴۳ و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم.

44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,

۴۴ وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قوم‌ها راوارث شدند.

45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!

۴۵ تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه!