< Зәбур 105 >
1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Prisa Herren, kalla på hans namn! Kunngjer millom folkeslagi hans storverk!
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Syng for honom, syng honom lov! tala um alle hans under.
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Rosa dykk av hans heilage namn, hjarta glede seg hjå deim som søkjer Herren!
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
de, etterkomarar av Abraham, hans tenar, søner åt Jakob, hans utvalde!
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
Han er Herren, vår Gud, yver all jordi gjeng hans domar.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
Han kjem æveleg i hug si pakt, det ord han sette fast for tusund ætter,
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
den pakt han gjorde med Abraham, og sin eid til Isak;
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
og han gjorde det til ein rett for Jakob, for Israel ei æveleg pakt,
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
med di han sagde: «Deg vil eg gjeva Kana’ans land til arvlut.»
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
Då dei var ein liten flokk, få og framande der,
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
og dei vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk,
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
let han ingen mann få gjera valdsverk mot deim, og han refste kongar for deira skuld:
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
«Rør ikkje dei eg hev salva, og gjer ikkje vondt med mine profetar!»
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
Og han kalla hunger inn yver landet, kvar studnad av brød braut han sund.
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
Han sende ein mann fyre deim, til træl vart Josef seld.
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
Dei plåga hans føter i lekkjor, i jarn vart han lagd,
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
til den tid då hans ord slo til, då Herrens ord viste at han var uskuldig.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
Då sende kongen bod og løyste honom, Herren yver folkeslag gav honom fri.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
Han sette honom til herre yver sitt hus, til å råda yver all hans eigedom;
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
so han skulde binda hans hovdingar etter sin vilje og læra hans eldste visdom.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Og Israel kom til Egyptarland, og Jakob budde som gjest i Khams land.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
Og han let folket sitt aukast mykje og gjorde det sterkare enn fiendarne.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
Deira hjarto vende han um, so dei hata hans folk og lagde løynderåder upp mot hans tenarar.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
Han sende Moses, sin tenar, Aron som han hadde valt ut.
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
Dei gjorde hans teikn imillom deim og under i Khams land.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
Han sende myrker og gjorde det myrkt, og dei var ikkje ulyduge imot hans ord.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
Han gjorde vatni deira til blod, og han drap deira fiskar.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
Deira land kom til å kreka av froskar, jamvel i salarne til deira kongar.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
Han tala, og det kom flugesvermar og my i heile landet deira.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
Han gav deim hagl for regn, logande eld i landet deira,
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
og han slo ned deira vintre og fiketre og braut trei sund i landet deira.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
Han tala, og det kom engsprettor og grashoppar i uteljande mengd,
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
og dei åt upp all grode i deira land, og dei åt upp frukti av marki deira.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
Og han slo alt fyrstefødt i landet deira, fyrstegrøda av all deira kraft.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
Og han førde deim ut med sylv og gull, og det var ingen i hans ætter som snåva.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
Egyptarland gledde seg då dei drog ut; for rædsla for deim hadde falle yver deim.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
Han breidde ut ei sky til skyggje og eld til å lysa um natti.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
Dei kravde, og han let vaktlar koma, og med himmelbrød metta han deim.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
Han opna berget og vatn rann ut, det gjekk som ei elv gjenom turrlendet.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
For han kom i hug sitt heilage ord, Abraham, sin tenar,
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
og han førde sitt folk ut med gleda, sine utvalde med fagnadrop,
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
og han gav deim landi åt heidningarne, og folkeslags arbeid tok dei til eigedom,
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
at dei skulde halda hans fyresegner og taka vare på hans lover. Halleluja!