Зәбур 105
1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Pris Herren, påkall hans navn, kunngjør blandt folkene hans store gjerninger!
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Syng for ham, lovsyng ham, grund på alle hans undergjerninger!
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Ros eder av hans hellige navn! Deres hjerte glede sig som søker Herren!
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Spør efter Herren og hans makt, søk hans åsyn all tid!
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Kom i hu hans undergjerninger som han har gjort, hans undere og hans munns dommer,
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
I, hans tjener Abrahams avkom, Jakobs barn, hans utvalgte!
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
Han er Herren vår Gud, hans dommer er over all jorden.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
Han kommer evindelig sin pakt i hu, det ord han fastsatte for tusen slekter,
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
den pakt han gjorde med Abraham, og sin ed til Isak;
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
og han stadfestet den som en rett for Jakob, som en evig pakt for Israel,
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
idet han sa: Dig vil jeg gi Kana'ans land til arvelodd.
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
Da de var en liten flokk, få og fremmede der,
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
og vandret fra folk til folk, fra et rike til et annet folk,
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
tillot han ikke noget menneske å gjøre vold imot dem, og han straffet konger for deres skyld:
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
Rør ikke ved mine salvede, og gjør ikke mine profeter noget ondt!
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
Og han kalte hunger inn over landet, han brøt sønder hver støtte av brød.
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
Han sendte en mann foran dem, til træl blev Josef solgt.
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
De plaget hans føtter med lenker, hans sjel kom i jern,
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
inntil den tid da hans ord slo til, da Herrens ord viste hans uskyld.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
Da sendte kongen bud og lot ham løs, herskeren over folkeslag gav ham fri.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
Han satte ham til herre over sitt hus og til hersker over alt sitt gods,
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
forat han skulde binde hans fyrster efter sin vilje og lære hans eldste visdom.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Så kom Israel til Egypten, og Jakob bodde som fremmed i Kams land.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
Og han gjorde sitt folk såre fruktbart og gjorde det sterkere enn dets motstandere.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
Han vendte deres hjerte til å hate hans folk, til å gå frem med svik mot hans tjenere.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
Han sendte Moses, sin tjener, Aron som han hadde utvalgt.
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
De gjorde hans tegn iblandt dem og undere i Kams land.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
Han sendte mørke og gjorde det mørkt, og de var ikke gjenstridige mot hans ord.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
Han gjorde deres vann til blod, og han drepte deres fisker.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
Deres land vrimlet av frosk, endog i deres kongers saler.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
Han talte, og det kom fluesvermer, mygg innen hele deres landemerke.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
Han gav dem hagl for regn, luende ild i deres land,
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
og han slo ned deres vintrær og deres fikentrær, og brøt sønder trærne innen deres landemerke.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
Han talte, og det kom gresshopper og gnagere uten tall,
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
og de åt op hver urt i deres land, og de åt op frukten på deres mark.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
Og han slo alt førstefødt i deres land, førstegrøden av all deres kraft.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
Og han førte dem ut med sølv og gull, og det fantes ingen i hans stammer som snublet.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
Egypten gledet sig da de drog ut; for frykt for dem var falt på dem.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
Han bredte ut en sky til dekke og ild til å lyse om natten.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
De krevde, og han lot vaktler komme og mettet dem med himmelbrød.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
Han åpnet klippen, og det fløt vann; det løp gjennem det tørre land som en strøm.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
For han kom i hu sitt hellige ord, Abraham, sin tjener,
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
og han førte sitt folk ut med glede, sine utvalgte med fryderop,
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
og han gav dem hedningefolks land, og hvad folkeslag med møie hadde vunnet, tok de til eie,
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
forat de skulde holde hans forskrifter og ta vare på hans lover. Halleluja!
