< Зәбур 105 >

1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Alleluja. Confitemini Domino, et invocate nomen ejus; annuntiate inter gentes opera ejus.
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Cantate ei, et psallite ei; narrate omnia mirabilia ejus.
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Laudamini in nomine sancto ejus; lætetur cor quærentium Dominum.
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Quærite Dominum, et confirmamini; quærite faciem ejus semper.
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Mementote mirabilium ejus quæ fecit; prodigia ejus, et judicia oris ejus:
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
semen Abraham servi ejus; filii Jacob electi ejus.
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
Ipse Dominus Deus noster; in universa terra judicia ejus.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
Memor fuit in sæculum testamenti sui; verbi quod mandavit in mille generationes:
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
quod disposuit ad Abraham, et juramenti sui ad Isaac:
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
et statuit illud Jacob in præceptum, et Israël in testamentum æternum,
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
dicens: Tibi dabo terram Chanaan, funiculum hæreditatis vestræ:
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
cum essent numero brevi, paucissimi, et incolæ ejus.
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
Et pertransierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum.
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
Non reliquit hominem nocere eis: et corripuit pro eis reges.
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
Nolite tangere christos meos, et in prophetis meis nolite malignari.
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
Et vocavit famem super terram, et omne firmamentum panis contrivit.
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
Misit ante eos virum: in servum venumdatus est, Joseph.
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
Humiliaverunt in compedibus pedes ejus; ferrum pertransiit animam ejus:
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
donec veniret verbum ejus. Eloquium Domini inflammavit eum.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
Misit rex, et solvit eum; princeps populorum, et dimisit eum.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
Constituit eum dominum domus suæ, et principem omnis possessionis suæ:
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
ut erudiret principes ejus sicut semetipsum, et senes ejus prudentiam doceret.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Et intravit Israël in Ægyptum, et Jacob accola fuit in terra Cham.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
Et auxit populum suum vehementer, et firmavit eum super inimicos ejus.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
Convertit cor eorum, ut odirent populum ejus, et dolum facerent in servos ejus.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
Misit Moysen servum suum; Aaron quem elegit ipsum.
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
Posuit in eis verba signorum suorum, et prodigiorum in terra Cham.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
Misit tenebras, et obscuravit; et non exacerbavit sermones suos.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
Convertit aquas eorum in sanguinem, et occidit pisces eorum.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
Edidit terra eorum ranas in penetralibus regum ipsorum.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
Dixit, et venit cœnomyia et ciniphes in omnibus finibus eorum.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
Posuit pluvias eorum grandinem: ignem comburentem in terra ipsorum.
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
Et percussit vineas eorum, et ficulneas eorum, et contrivit lignum finium eorum.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
Dixit, et venit locusta, et bruchus cujus non erat numerus:
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
et comedit omne fœnum in terra eorum, et comedit omnem fructum terræ eorum.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
Et percussit omne primogenitum in terra eorum, primitias omnis laboris eorum.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
Et eduxit eos cum argento et auro, et non erat in tribubus eorum infirmus.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
Lætata est Ægyptus in profectione eorum, quia incubuit timor eorum super eos.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
Expandit nubem in protectionem eorum, et ignem ut luceret eis per noctem.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
Petierunt, et venit coturnix, et pane cæli saturavit eos.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
Dirupit petram, et fluxerunt aquæ: abierunt in sicco flumina.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
Quoniam memor fuit verbi sancti sui, quod habuit ad Abraham puerum suum.
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
Et eduxit populum suum in exsultatione, et electos suos in lætitia.
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
Et dedit illis regiones gentium, et labores populorum possederunt:
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
ut custodiant justificationes ejus, et legem ejus requirant.

< Зәбур 105 >