< Зәбур 105 >

1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Bekennet Jehovah, rufet Seinen Namen an! Macht Seine Taten kund unter den Völkern.
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Singet Ihm, singt Psalmen, sinnet nach über alle Seine Wunder.
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Rühmet euch des Namens Seiner Heiligkeit; es sei fröhlich das Herz derer, die Jehovah suchen.
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Nach Jehovah fragt und nach Seiner Stärke; sucht beständig Sein Angesicht.
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Gedenket Seiner Wunder, die Er getan, Seiner Wahrzeichen und der Gerichte Seines Mundes.
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
Ihr Samen Abrahams, Seines Knechtes, ihr Söhne Jakobs, Seine Auserwählten.
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
Er, Jehovah, ist unser Gott; auf der ganzen Erde sind Seine Gerichte.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
In Ewigkeit gedenkt Er Seines Bundes, des Wortes, das Er geboten, für tausend Geschlechter.
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
Den Er mit Abraham geschlossen, und Seines Schwures an Isaak.
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
Und Er ließ ihn erstehen für Jakob zur Satzung, für Israel zu ewigem Bunde.
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
Und sprach: Dir will Ich geben das Land Kanaan zur Schnur deines Erbes.
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
Als sie noch Leute gering an Zahl waren, nur wenige, und Fremdlinge darinnen,
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
Von Völkerschaft zu Völkerschaft zogen sie, von einem Königreich zu einem anderen Volk.
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
Er ließ keinen Menschen sie niederdrücken, und rügte Könige um sie.
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
Rührt nicht an Meine Gesalbten und tut Meinen Propheten nichts Böses.
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
Er rief den Hunger über das Land, Er brach jeglichen Stab des Brotes.
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
Er sandte ihnen einen Mann voraus; zum Knechte ward Joseph verkauft.
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
In Fußschellen zwangen sie seinen Fuß; in Eisen kam seine Seele,
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
Bis zur Zeit, daß Sein Wort kam, Jehovahs Rede ihn läuterte.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
Der König sandte und ließ ihn los, der Herrscher der Völker, und tat ihm auf,
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
Er setzte ihn zum Herrn für sein Haus und zum Herrscher über all sein Besitztum.
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
Damit er nach seinem Willen binde seine Obersten, und weise mache seine Ältesten.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Und Israel kam nach Ägypten, und Jakob hielt sich auf als Fremdling im Lande Chams.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
Und Er machte Sein Volk sehr fruchtbar und zahlreicher, denn seine Dränger waren.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
Und Er verwandelte ihr Herz, Sein Volk zu hassen und wider Seine Knechte trüglich zu handeln.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
Er sandte Mose, Seinen Knecht, und Aharon, den Er auserwählt hatte.
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
Sie taten unter ihnen Seiner Zeichen Worte und Wahrzeichen im Lande Cham.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
Er sandte Finsternis und es ward finster; und sie widersetzten sich Seinen Worten nicht.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
Er verwandelte in Blut ihre Wasser und ließ ihre Fische sterben.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
Von Fröschen wimmelte ihr Land, in den Kammern ihrer Könige.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
Er sprach es und es kam der Arob, die Läuse in all ihrer Grenze.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
Ihre Platzregen machte Er zu Hagel, des Feuers Flammen in ihrem Land.
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
Und ihren Weinstock schlug Er und ihren Feigenbaum, und brach den Baum an ihrer Grenze.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
Er sprach es und es kam die Heuschrecke und Grille sonder Zahl.
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
Und alles Kraut in ihrem Lande fraß sie, und fraß die Frucht ihres Bodens.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
Und Er schlug alle Erstgeburt in ihrem Lande, die Erstlinge all ihrer Vollkraft.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
Und mit Silber und Gold brachte Er sie aus. Und keiner strauchelte in seinen Stämmen.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
Ägypten ward fröhlich über ihren Auszug; denn Schauer vor ihnen war auf sie gefallen.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
Er breitete als Decke aus die Wolke, und Feuer, ihnen zu leuchten des Nachts.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
Er erbat sich es und Er ließ Wachteln kommen, und Er sättigte sie mit dem Brote der Himmel.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
Er tat den Felsen auf und es flossen Wasser, ein Fluß lief durch die Dürre.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
Denn Er gedachte des Wortes Seiner Heiligkeit an Abraham, Seinen Knecht.
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
Und in Freuden führte Er Sein Volk aus, mit Lobpreisungen Seine Auserwählten.
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
Und Er gab ihnen der Völkerschaften Lande, und die Mühsal der Volksstämme nahmen sie ein.
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
Auf daß sie hielten Seine Satzungen und bewahrten Seine Gesetze. Hallelujah!

< Зәбур 105 >