Зәбур 105
1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Danket dem HERRN, ruft seinen Namen an, macht unter den Völkern seine Taten bekannt!
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Singet vor ihm, spielet vor ihm, redet von allen seinen Wundern!
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Rühmet euch seines heiligen Namens! Es freue sich das Herz derer, die den HERRN suchen!
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Fragt nach dem HERRN und nach seiner Macht, suchet sein Angesicht allezeit!
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Gedenket seiner Wunder, die er getan, seiner Zeichen und der Urteile seines Mundes!
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
O Same Abrahams, seines Knechtes, o ihr Söhne Jakobs, seine Auserkorenen!
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
Er, der HERR, ist unser Gott; auf der ganzen Erde gilt sein Recht.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
Er gedenkt auf ewig an seinen Bund, an das Wort, das er tausend Geschlechtern befohlen hat;
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
[des Bundes, ] den er mit Abraham geschlossen, seines Eides, den er Isaak geschworen hat.
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
Er stellte ihn auf für Jakob als Satzung, für Israel als ewigen Bund,
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
da er sprach: «Dir gebe ich das Land Kanaan als euer Erbteil»,
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
da sie noch leicht zu zählen waren, gar wenige und Fremdlinge darin,
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
und wandern mußten von einem Volk zum andern und von einem Königreich zum andern.
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
Er ließ sie von keinem Menschen bedrücken und züchtigte Könige um ihretwillen:
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
«Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten kein Leid!»
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
Und er rief eine Hungersnot herbei über das Land und zerschlug jegliche Stütze an Brot.
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
Er sandte einen Mann vor ihnen her, Joseph ward zum Sklaven verkauft!
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
Sie zwangen seinen Fuß in einen Stock; seine Seele geriet in Fesseln;
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
bis zur Zeit, da sein Wort eintraf und der Ausspruch des HERRN ihn geläutert hatte.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
Der König sandte hin und befreite ihn; der die Völker beherrschte, ließ ihn los.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
Er setzte ihn zum Herrn über sein Haus und zum Herrscher über alle seine Güter,
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
daß er seine Fürsten nach Belieben binde und seine Ältesten unterweise.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Da zog Israel nach Ägypten, und Jakob wurde ein Fremdling im Lande Hams.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
Und er machte sein Volk sehr fruchtbar und ließ es zahlreicher werden als seine Dränger.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
Er wandte ihr Herz, sein Volk zu hassen, arglistig zu handeln an seinen Knechten.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
Er sandte Mose, seinen Knecht, Aaron, den er erwählt hatte.
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
Die verrichteten seine Zeichen unter ihnen und taten Wunder im Lande Hams.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
Er sandte Finsternis, und es ward Nacht, damit sie seinen Worten nicht widerstreben möchten.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
Er verwandelte ihre Gewässer in Blut und tötete ihre Fische;
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
ihr Land wimmelte von Fröschen bis in die Gemächer ihrer Könige.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
Er sprach; und es kamen Fliegenschwärme, Mücken in alle ihre Grenzen.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
Er gab ihnen Hagel statt Regen, Feuerflammen auf ihr Land;
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
und er schlug ihre Weinstöcke und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihrem Land.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
Er sprach; da kamen Heuschrecken und Käfer ohne Zahl,
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
die fraßen alles Kraut im Lande und verzehrten ihre Feldfrüchte.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
Und er schlug alle Erstgeburt in ihrem Lande, alle Erstlinge ihrer Kraft.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
Aber sie ließ er ausziehen mit Silber und Gold, und es war kein Strauchelnder unter ihren Stämmen.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
Ägypten war froh, daß sie gingen; denn der Schrecken vor ihnen war auf sie gefallen.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
Er breitete vor ihnen eine Wolke aus zur Decke und Feuer, um die Nacht zu erleuchten.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
Sie forderten; da ließ er Wachteln kommen und sättigte sie mit Himmelsbrot.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
Er öffnete den Felsen; da floß Wasser heraus; es floß ein Bach in der Wüste.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
Denn er gedachte an sein heiliges Wort, an Abraham, seinen Knecht.
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
Er ließ sein Volk ausziehen mit Freuden, mit Jubel seine Auserwählten.
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
Und er gab ihnen die Länder der Heiden; und woran die Völker sich abgemüht hatten, das nahmen sie in Besitz;
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
auf daß sie seine Satzungen halten und seine Lehren bewahren möchten. Hallelujah!
