< Зәбур 105 >

1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Danket dem HERRN und prediget seinen Namen; verkündiget sein Tun unter den Völkern;
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
singet von ihm und lobet ihn; redet von allen seinen Wundern;
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
rühmet seinen heiligen Namen; es freue sich das Herz derer, die den HERRN suchen!
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Fraget nach dem HERRN und nach seiner Macht; suchet sein Antlitz allewege!
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Gedenket seiner Wunderwerke, die er getan hat, seiner Wunder und seines Worts,
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
ihr, der Same Abrahams, seines Knechts, ihr Kinder Jakobs, seine Auserwählten!
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
Er ist der HERR, unser Gott; er richtet in aller Welt.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
Er gedenket ewiglich an seinen Bund, des Worts, das er verheißen hat auf viel tausend für und für
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
den er gemacht hat mit Abraham, und des Eides mit Isaak,
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
und stellete dasselbige Jakob zu einem Recht und Israel zum ewigen Bunde
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
und sprach: Dir will ich das Land Kanaan geben, das Los eures Erbes,
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
da sie wenig und geringe waren und Fremdlinge drinnen.
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
Und sie zogen von Volk zu Volk, von einem Königreiche zum andern Volk.
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
Er ließ keinen Menschen ihnen Schaden tun und strafte Könige um ihretwillen.
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten kein Leid!
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
Und er ließ eine Teurung ins Land kommen und entzog allen Vorrat des Brots.
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
Er sandte einen Mann vor ihnen hin; Joseph ward zum Knechte verkauft.
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
Sie zwangen seine Füße im Stock, sein Leib mußte in Eisen liegen,
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
bis daß sein Wort kam und die Rede des HERRN ihn durchläuterte.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
Da sandte der König hin und ließ ihn losgeben, der HERR über Völker hieß ihn auslassen.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
Er setzte ihn zum HERRN über sein Haus, zum HERRSCher über alle seine Güter,
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
daß er seine Fürsten unterweisete nach seiner Weise und seine Ältesten Weisheit lehrete.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Und Israel zog nach Ägypten, und Jakob ward ein Fremdling im Lande Hams.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
Und er ließ sein Volk sehr wachsen und machte sie mächtiger denn ihre Feinde.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
Er verkehrete jener Herz, daß sie seinem Volk gram wurden und dachten seine Knechte mit List zu dämpfen.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
Er sandte seinen Knecht Mose, Aaron, den er hatte erwählet.
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
Dieselben taten seine Zeichen unter ihnen und seine Wunder im Lande Hams.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
Er ließ Finsternis kommen und machte es finster; und waren nicht ungehorsam seinen Worten.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
Er verwandelte ihre Wasser in Blut und tötete ihre Fische.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
Ihr Land wimmelte Kröten heraus in den Kammern ihrer Könige.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
Er sprach, da kam Ungeziefer, Läuse, in allen ihren Grenzen.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
Er gab ihnen Hagel zum Regen, Feuerflammen in ihrem Lande;
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
und schlug ihre Weinstöcke und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihren Grenzen.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
Er sprach, da kamen Heuschrecken und Käfer ohne Zahl.
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
Und sie fraßen alles Gras in ihrem Lande und fraßen die Früchte auf ihrem Felde.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
Und schlug alle Erstgeburt in Ägypten, alle ihre ersten Erben.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
Und führete sie aus mit Silber und Golde; und war kein Gebrechlicher unter ihren Stämmen.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
Ägypten ward froh, daß sie auszogen; denn ihre Furcht war auf sie gefallen.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
Er breitete eine Wolke aus zur Decke und ein Feuer des Nachts zu leuchten.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
Sie baten, da ließ er Wachteln kommen; und er sättigte sie mit Himmelbrot.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
Er öffnete den Felsen, da flossen Wasser aus, daß Bäche liefen in der dürren Wüste.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
Denn er gedachte an sein heiliges Wort, Abraham, seinem Knechte, geredet.
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
Also führete er sein Volk aus mit Freuden und seine Auserwählten mit Wonne
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
und gab ihnen die Länder der Heiden, daß sie die Güter der Völker einnahmen
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
auf daß sie halten sollten seine Rechte und seine Gesetze bewahren. Halleluja!

< Зәбур 105 >