< Зәбур 105 >

1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Danket Jahwe, ruft seinen Namen an! Macht unter den Völkern seine Thaten kund!
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Singet ihm! Lobsingt ihm! Redet von allen seinen Wundern.
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Rühmt euch seines heiligen Namens; es freue sich das Herz derer, die Jahwe suchen.
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Fragt nach Jahwe und seiner Stärke, sucht beständig sein Angesicht.
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Gedenkt seiner Wunder, die er gethan, seiner Zeichen und der Urteilssprüche seines Mundes,
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
Nachkommen Abrahams, seine Knechte, Söhne Jakobs, seine Auserwählten!
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
Er, Jahwe, ist unser Gott; über die ganze Erde ergehen seine Gerichte.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
Er gedenkt ewig seines Bunds, des Wortes, das er verordnet hat, auf tausend Geschlechter,
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
des Bundes, den er mit Abraham geschlossen, und seines Schwurs an Isaak.
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
Und er stellte ihn für Jakob als eine Satzung hin, als einen ewig giltigen Bund für Israel, -
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
indem er sprach: “Dir will ich das Land Kanaan verleihen als euer erbliches Besitztum!” -
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
als sie noch gering an Zahl waren, gar wenige, und als Fremdlinge darin weilten.
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
Und sie zogen von Volk zu Volk, von einem Königreiche zu einer anderen Nation.
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
Er gestattete niemandem, sie zu bedrücken, und strafte um ihretwillen Könige.
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
“Tastet meine Gesalbten nicht an und thut meinen Propheten kein Leid!”
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
Als er nun eine Hungersnot ins Land rief, jegliche Stütze an Brot zerbrach,
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
da hatte er ihnen bereits einen vorausgesandt; Joseph war als Sklave verkauft.
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
Sie hatten seine Füße in den Block gezwängt, in Eisenfesseln war er gekommen,
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
bis zu der Zeit, wo sein Wort eintraf, der Ausspruch Jahwes ihn bewährte.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
Da sandte der König hin und machte ihn los, der Völkerbeherrscher, und befreite ihn.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
Er machte ihn zum Herrn über sein Haus und zum Herrscher über allen seinen Besitz,
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
daß er seine Fürsten nach seinem Belieben feßle und seine Vornehmen klug mache.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Und Israel kam nach Ägypten und Jakob weilte als Fremdling im Lande Hams.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
Und er machte sein Volk überaus fruchtbar und machte es zahlreicher als seine Bedränger.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
Er wandelte ihren Sinn, sein Volk zu hassen, an seinen Knechten Arglist zu üben.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
Er sandte Mose, seinen Knecht, Aaron, den er erwählt hatte.
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
Er verrichtete an ihnen seine Wunder und seine Zeichen am Lande Hams.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
Er sandte Finsternis und machte es finster, aber sie achteten nicht auf sein Wort.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
Er verwandelte ihre Gewässer in Blut und ließ ihre Fische sterben.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
Ihr Land wimmelte von Fröschen in den Gemächern ihrer Könige.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
Er gebot, da kamen Hundsfliegen, Stechmücken in ihr ganzes Gebiet.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
Er sandte ihnen Hagel als Regen, flammendes Feuer in ihr Land.
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
Er schlug ihren Weinstock und ihren Feigenbaum und zerschmetterte die Bäume ihres Gebiets.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
Er gebot, da kamen die Heuschrecken und die Fresser ohne Zahl.
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
Die fraßen alle Pflanzen in ihrem Land und fraßen die Frucht des Feldes.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
Er schlug alle Erstgeborenen in ihrem Lande, die Erstlinge all' ihrer Manneskraft.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
Er ließ sie ausziehen mit Silber und Gold, und es gab keinen Strauchelnden unter seinen Stämmen.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
Ägypten freute sich über ihren Auszug, denn es hatte sie Schrecken vor ihnen befallen.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
Er breitete Gewölk als Decke aus und Feuer, um die Nacht zu erhellen.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
Sie forderten, da ließ er Wachteln kommen und sättigte sie mit Himmelsbrot.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
Er öffnete den Felsen, da flossen Wasser, rannen in der Dürre als ein Strom.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
Denn er gedachte an sein heiliges Wort, an Abraham, seinen Knecht,
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
und führte sein Volk in Freuden heraus, seine Auserwählten unter Jubel.
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
Er verlieh ihnen die Länder der Heiden, und was die Völker mit Mühe erworben, das nahmen sie in Besitz,
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
damit sie seine Satzungen hielten und seine Weisungen beobachteten. Rühmet Jah!

< Зәбур 105 >