Зәбур 105
1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Give thanks to the LORD! Call on his name! Make his doings known among the peoples.
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Sing to him, sing praises to him! Tell of all his marvelous works.
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Glory in his holy name. Let the heart of those who seek the LORD rejoice.
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Seek the LORD and his strength. Seek his face forever more.
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Remember his marvelous works that he has done: his wonders, and the judgments of his mouth,
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
you offspring of Abraham, his servant, you children of Jacob, his chosen ones.
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
He is the LORD, our God. His judgments are in all the earth.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
He has remembered his covenant forever, the word which he commanded to a thousand generations,
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
the covenant which he made with Abraham, his oath to Isaac,
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
and confirmed it to Jacob for a statute; to Israel for an everlasting covenant,
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
saying, “To you I will give the land of Canaan, the lot of your inheritance,”
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
when they were but a few men in number, yes, very few, and foreigners in it.
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
They went about from nation to nation, from one kingdom to another people.
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
He allowed no one to do them wrong. Yes, he reproved kings for their sakes,
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
“Don’t touch my anointed ones! Do my prophets no harm!”
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
He called for a famine on the land. He destroyed the food supplies.
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
He sent a man before them. Joseph was sold for a slave.
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
They bruised his feet with shackles. His neck was locked in irons,
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
until the time that his word happened, and the LORD’s word proved him true.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
The king sent and freed him, even the ruler of peoples, and let him go free.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
He made him lord of his house, and ruler of all of his possessions,
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
to discipline his princes at his pleasure, and to teach his elders wisdom.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Israel also came into Egypt. Jacob lived in the land of Ham.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
He increased his people greatly, and made them stronger than their adversaries.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
He turned their heart to hate his people, to conspire against his servants.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
He sent Moses, his servant, and Aaron, whom he had chosen.
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
They performed miracles among them, and wonders in the land of Ham.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
He sent darkness, and made it dark. They didn’t rebel against his words.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
He turned their waters into blood, and killed their fish.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
Their land swarmed with frogs, even in the rooms of their kings.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
He spoke, and swarms of flies came, and lice in all their borders.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
He gave them hail for rain, with lightning in their land.
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
He struck their vines and also their fig trees, and shattered the trees of their country.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
He spoke, and the locusts came with the grasshoppers, without number.
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
They ate up every plant in their land, and ate up the fruit of their ground.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
He struck also all the firstborn in their land, the first fruits of all their manhood.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
He brought them out with silver and gold. There was not one feeble person among his tribes.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
Egypt was glad when they departed, for the fear of them had fallen on them.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
He spread a cloud for a covering, fire to give light in the night.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
They asked, and he brought quails, and satisfied them with the bread of the sky.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
He opened the rock, and waters gushed out. They ran as a river in the dry places.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
For he remembered his holy word, and Abraham, his servant.
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
He brought his people out with joy, his chosen with singing.
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
He gave them the lands of the nations. They took the labor of the peoples in possession,
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
that they might keep his statutes, and observe his laws. Praise the LORD!
