< Зәбур 105 >

1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Praise the Lord, and call vpon his Name: declare his workes among the people.
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Sing vnto him, sing prayse vnto him, and talke of all his wonderous workes.
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Reioyce in his holy Name: let the heart of them that seeke the Lord, reioyce.
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Seeke the Lord and his strength: seeke his face continually.
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Remember his marueilous woorkes, that he hath done, his wonders and the iudgements of his mouth,
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
Ye seede of Abraham his seruant, ye children of Iaakob, which are his elect.
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
He is the Lord our God: his iudgements are through all the earth.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
He hath alway remembred his couenant and promise, that he made to a thousand generations,
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
Euen that which he made with Abraham, and his othe vnto Izhak:
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
And since hath confirmed it to Iaakob for a lawe, and to Israel for an euerlasting couenant,
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
Saying, Vnto thee will I giue the land of Canaan, the lot of your inheritance.
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
Albeit they were fewe in nomber, yea, very fewe, and strangers in the land,
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
And walked about from nation to nation, from one kingdome to another people,
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
Yet suffered he no man to doe them wrong, but reprooued Kings for their sakes, saying,
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
Touche not mine anointed, and doe my Prophets no harme.
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
Moreouer, he called a famine vpon ye land, and vtterly brake the staffe of bread.
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
But he sent a man before them: Ioseph was solde for a slaue.
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
They helde his feete in the stockes, and he was laide in yrons,
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
Vntill his appointed time came, and the counsell of the Lord had tryed him.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
The King sent and loosed him: euen the Ruler of the people deliuered him.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
He made him lord of his house, and ruler of all his substance,
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
That he shoulde binde his princes vnto his will, and teach his Ancients wisedome.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Then Israel came to Egypt, and Iaakob was a stranger in the land of Ham.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
And he increased his people exceedingly, and made them stronger then their oppressours.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
He turned their heart to hate his people, and to deale craftily with his seruants.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
Then sent he Moses his seruant, and Aaron whom he had chosen.
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
They shewed among them the message of his signes, and wonders in the land of Ham.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
He sent darkenesse, and made it darke: and they were not disobedient vnto his commission.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
He turned their waters into blood, and slewe their fish.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
Their land brought foorth frogs, euen in their Kings chambers.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
He spake, and there came swarmes of flies and lice in all their quarters.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
He gaue them haile for raine, and flames of fire in their land.
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
He smote their vines also and their figge trees, and brake downe the trees in their coastes.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
He spake, and the grashoppers came, and caterpillers innumerable,
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
And did eate vp all the grasse in their land, and deuoured the fruite of their ground.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
He smote also all the first borne in their land, euen the beginning of all their strength.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
He brought them forth also with siluer and golde, and there was none feeble among their tribes.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
Egypt was glad at their departing: for the feare of them had fallen vpon them.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
He spred a cloude to be a couering, and fire to giue light in the night.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
They asked, and he brought quailes, and he filled them with the bread of heauen.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
He opened the rocke, and the waters flowed out, and ranne in the drye places like a riuer.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
For he remembred his holy promise to Abraham his seruant,
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
And he brought forth his people with ioy, and his chosen with gladnesse,
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
And gaue them the lands of the heathen, and they tooke the labours of the people in possession,
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
That they might keepe his statutes, and obserue his Lawes. Prayse ye the Lord.

< Зәбур 105 >