Зәбур 105
1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Alleluia. Confess to the Lord, and invoke his name. Announce his works among the nations.
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Sing to him, and sing psalms to him. Describe all his wonders.
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Be praised in his holy name. Let the heart of those who seek the Lord rejoice.
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Seek the Lord, and be confirmed. Seek his face always.
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Remember his miracles, which he has done, his portents and the judgments of his mouth:
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
you offspring of Abraham his servant, you sons of Jacob his elect.
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
He is the Lord our God. His judgments are throughout the entire earth.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
He has remembered his covenant for all ages: the word that he entrusted to a thousand generations,
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
which he assigned to Abraham, and his oath to Isaac.
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
And he stationed the same for Jacob with a precept, and for Israel with an eternal testament,
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
saying: To you, I will give the land of Canaan, the allotment of your inheritance.
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
Though they may have been but a small number, very few and foreigners there,
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
and though they passed from nation to nation, and from one kingdom to another people,
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
he allowed no man to harm them, and he reproved kings on their behalf.
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
Do not be willing to touch my Christ, and do not be willing to malign my prophets.
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
And he called a famine upon the land, and he crushed every foundation of the bread.
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
He sent a man before them: Joseph, who had been sold as a slave.
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
They humbled his feet in shackles; the iron pierced his soul,
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
until his word arrived. The eloquence of the Lord inflamed him.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
The king sent and released him; he was the ruler of the people, and he dismissed him.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
He established him as master of his house and ruler of all his possessions,
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
so that he might instruct his princes as himself, and teach his elders prudence.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
And Israel entered into Egypt, and Jacob became a sojourner in the land of Ham.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
And he helped his people greatly, and he strengthened them over their enemies.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
He turned their heart to hate his people, and to deal deceitfully with his servants.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
He sent Moses, his servant, and Aaron, the one whom he chose.
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
He placed with them signs of his word, and portents in the land of Ham.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
He sent darkness and made it conceal, and he did not afflict them with his speech.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
He turned their waters into blood, and he slaughtered their fish.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
Their land brought forth frogs, even in the inner chambers of their kings.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
He spoke, and there came forth common flies and gnats, in every region.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
He gave them a shower of hail and a burning fire, in the same land.
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
And he struck their vineyards and their fig trees, and he crushed the trees of their region.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
He spoke, and the locust came forth, and the caterpillar, of which there was no number.
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
And it devoured all the grass in their land, and it consumed all the fruit of their land.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
And he struck all the first-born in their land, the first-fruits of all their labor.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
And he led them out with silver and gold, and there was not an infirm one among their tribes.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
Egypt was joyful at their departure, for the fear of them lay heavy upon them.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
He spread a cloud for their protection, and a fire, to give them light through the night.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
They petitioned, and the quail came; and he satisfied them with the bread of heaven.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
He ruptured the rock and the waters flowed: rivers gushed in the dry land.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
For he had called to mind his holy word, which he kept near to his servant Abraham.
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
And he led forth his people in exultation, and his elect in rejoicing.
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
And he gave them the regions of the Gentiles, and they possessed the labors of the peoples,
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
so that they might observe his justifications, and inquire about his law.
