< Зәбур 105 >

1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
O give praise to the Lord; give honour to his name, talking of his doings among the peoples.
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Let your voice be sounding in songs and melody; let all your thoughts be of the wonder of his works.
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Have glory in his holy name; let the hearts of those who are searching after the Lord be glad.
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Let your search be for the Lord and for his strength; let your hearts ever be turned to him.
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Keep in mind the great works which he has done; his wonders, and the decisions of his mouth;
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
O you seed of Abraham, his servant, you children of Jacob, his loved ones.
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
He is the Lord our God: he is judge of all the earth.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
He has kept his agreement in mind for ever, the word which he gave for a thousand generations;
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
The agreement which he made with Abraham, and his oath to Isaac;
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
And he gave it to Jacob for a law, and to Israel for an eternal agreement;
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
Saying, To you will I give the land of Canaan, the measured line of your heritage:
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
When they were still small in number, and strange in the land;
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
When they went about from one nation to another, and from one kingdom to another people.
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
He would not let anyone do them wrong; he even kept back kings because of them,
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
Saying, Put not your hand on those who have been marked with my holy oil, and do my prophets no wrong.
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
And he took away all food from the land, so that the people were without bread.
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
He sent a man before them, even Joseph, who was given as a servant for a price:
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
His feet were fixed in chains; his neck was put in iron bands;
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
Till the time when his word came true; he was tested by the word of the Lord.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
The king sent men to take off his chains; even the ruler of the people, who let him go free.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
He made him lord of his house, and ruler over everything he had;
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
To give his chiefs teaching at his pleasure, and so that his law-givers might get wisdom from him.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Then Israel came into Egypt, and Jacob was living in the land of Ham.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
And his people were greatly increased, and became stronger than those who were against them.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
Their hearts were turned to hate against his people, so that they made secret designs against them.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
He sent Moses, his servant, and Aaron, the man of his selection.
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
He let his signs be seen among the people, and his wonders in the land of Ham.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
He sent black night and made it dark; and they did not go against his word.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
At his word their waters were turned to blood, and he sent death on all their fish.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
Their land was full of frogs, even in the rooms of the king.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
He gave the word, and there came the dog-fly, and insects over all the land.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
He gave them ice for rain, and flaming fire in their land.
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
He gave their vines and their fig-trees to destruction, and the trees of their land were broken down.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
At his word the locusts came, and young locusts more than might be numbered,
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
And put an end to all the plants of their land, taking all the fruit of the earth for food.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
He put to death the first child of every family in the land, the first-fruits of their strength.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
He took his people out with silver and gold: there was not one feeble person among them.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
Egypt was glad when they went; for the fear of them had come down on them.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
A cloud was stretched over them for a cover; and he sent fire to give light in the night.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
At the people's request he sent birds, and gave them the bread of heaven for food.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
His hand made the rock open, and the waters came streaming out; they went down through the dry places like a river.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
For he kept in mind his holy word, and Abraham, his servant.
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
And he took his people out with joy, the men of his selection with glad cries:
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
And gave them the lands of the nations; and they took the work of the peoples for a heritage;
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
So that they might keep his orders, and be true to his laws. Give praise to the Lord.

< Зәбур 105 >