Зәбур 104
1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур, и җеним! И Пәрвәрдигар Худайим, интайин улуқсән; Шану-шәвкәт вә һәйвәт билән кийингәнсән;
ipsi David benedic anima mea Domino Domine Deus meus magnificatus es vehementer confessionem et decorem induisti
2 Либас билән пүркәнгәндәк йоруқлуққа пүркәнгәнсән, Асманларни чедир пәрдиси кәби яйғансән.
amictus lumine sicut vestimento extendens caelum sicut pellem
3 У жуқуриқи равақлириниң лимлирини суларға орнатқан, Булутларни җәң һарвуси қилип, Шамал қанатлири үстидә маңиду;
qui tegis in aquis superiora eius qui ponis nubem ascensum tuum qui ambulas super pinnas ventorum
4 У пәриштилирини шамаллар, Хизмәткарлирини от ялқуни қилиду.
qui facis angelos tuos spiritus et ministros tuos ignem urentem
5 Йәрни У һуллири үстигә орнатқан; У әсла тәвринип кәтмәйду.
qui fundasti terram super stabilitatem suam non inclinabitur in saeculum saeculi
6 Либас билән оралғандәк, уни чоңқур деңизлар билән ориғансән, Сулар тағлар чоққилири үстидә турди.
abyssus sicut vestimentum amictus eius super montes stabunt aquae
7 Сениң тәнбиһиң билән сулар бәдәр қачти, Гүлдүрмамаңниң садасидин улар тездин янди;
ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt
8 Тағлар өрләп чиқти, Вадилар чүшүп кәтти, [Сулар] Сән бекиткән җайға чүшүп кәтти.
ascendunt montes et descendunt campi in locum quem fundasti eis
9 Улар тешип, йәрни йәнә қаплимисун дәп, Сән уларға чәклимә қойғансән.
terminum posuisti quem non transgredientur neque convertentur operire terram
10 [Тәңри] вадиларда булақларни ечип урғутиду, Сулири тағлар арисида ақиду.
qui emittis fontes in convallibus inter medium montium pertransibunt aquae
11 Даладики һәр бир җаниварға уссулуқ бериду, Явайи ешәкләр уссузлуқини қандуриду.
potabunt omnes bestiae agri expectabunt onagri in siti sua
12 Көктики қушлар уларниң бойида қониду, Дәрәқ шахлири арисида сайрайду.
super ea volucres caeli habitabunt de medio petrarum dabunt vocem
13 У жуқуридики равақлиридин тағларни суғириду; Йәр Сениң ясиғанлириңниң мевилиридин қандурулиду!
rigans montes de superioribus suis de fructu operum tuorum satiabitur terra
14 У маллар үчүн от-чөпләрни, Инсанлар үчүн көктатларни өстүриду, Шундақла нанни йәрдин чиқириду;
producens faenum iumentis et herbam servituti hominum ut educas panem de terra
15 Адәмниң көңлини хуш қилидиған шарапни, Инсан йүзини пақиритидиған майни чиқириду; Инсанниң жүригигә нан билән қувәт бериду;
et vinum laetificat cor hominis ut exhilaret faciem in oleo et panis cor hominis confirmat
16 Пәрвәрдигарниң дәрәқлири, Йәни Өзи тиккән Ливан кедир дәрәқлири [су ичип] қанаәтлиниду.
saturabuntur ligna campi et cedri Libani quas plantavit
17 Әнә ашулар арисиға қушлар уга ясайду, Ләйләк болса, арча дәрәқлирини макан қилиду.
illic passeres nidificabunt erodii domus dux est eorum
18 Егиз чоққилар тағ өшкилириниң, Тик ярлар суғурларниң панаһи болиду.
montes excelsi cervis petra refugium erinaciis
19 Пәсилләрни бекитмәк үчүн У айни яратти, Қуяш болса петишини билиду.
fecit lunam in tempora sol cognovit occasum suum
20 Сән қараңғулуқ чүшүрисән, түн болиду; Ормандики җаниварларниң һәммиси униңда шипир-шипир кезип жүриду.
posuisti tenebras et facta est nox in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae
21 Асланлар олҗа издәп һөкирәйду, Тәңридин озуқ-түлүк соришиду;
catuli leonum rugientes ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi
22 Қуяш чиқипла, улар чекиниду, Қайтип кирип угилирида ятиду.
ortus est sol et congregati sunt et in cubilibus suis conlocabuntur
23 Инсан болса өз ишиға чиқиду, Та кәчкичә меһнәттә болиду.
exibit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperum
24 И Пәрвәрдигар, ясиған һәр хил нәрсилириң нәқәдәр көптур! Һәммисини һекмәт билән яратқансән, Йәр йүзи иҗат-байлиқлириң билән толди.
quam magnificata sunt opera tua Domine omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua
25 Әнә бүйүк бепаян деңиз туриду! Униңда сан-санақсиз ғуж-ғуж җаниварлар, Чоң вә кичик һайванлар бар.
hoc mare magnum et spatiosum manibus; illic reptilia quorum non est numerus animalia pusilla cum magnis
26 Шу йәрдә кемиләр қатнайду, Униңда ойнақлисун дәп сән ясиған левиатанму бар;
illic naves pertransibunt draco iste quem formasti ad inludendum ei
27 Вақтида озуқ-түлүк бәргин дәп, Буларниң һәммиси Саңа қарайду.
omnia a te expectant ut des illis escam in tempore
28 Уларға бәргиниңдә, теривалиду, Қолуңни ачқиниңдила, улар назу-немәтләргә тойиду.
dante te illis colligent aperiente te manum tuam omnia implebuntur bonitate
29 Йүзүңни йошурсаң, улар дәккә-дүккигә чүшиду, Роһлирини алсаң, улар җан үзүп, Йәнә тупраққа қайтиду.
avertente autem te faciem turbabuntur auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur
30 Роһуңни әвәткиниңдә, улар яритилиду, Йәр-йүзи йеңи [бир дәвир билән] алмишиду.
emittes spiritum tuum et creabuntur et renovabis faciem terrae
31 Пәрвәрдигарниң шан-шөһрити әбәдийдур, Пәрвәрдигар Өз яратқанлиридин хурсән болиду.
sit gloria Domini in saeculum laetabitur Dominus in operibus suis
32 У йәргә баққинида, йәр титрәйду, Тағларға тәккинидә, улар түтүн чиқириду.
qui respicit terram et facit eam tremere qui tangit montes et fumigant
33 Һаятла болидикәнмән, Пәрвәрдигарға нахша ейтимән; Вуҗудум болсила Худайимни күйләймән.
cantabo Domino in vita mea psallam Deo meo quamdiu sum
34 У сүргән ой-хияллиримдин сөйүнсә! Пәрвәрдигарда хошаллинимән!
iucundum sit ei eloquium meum ego vero delectabor in Domino
35 Гунакарлар йәр йүзидин түгитилиду, Рәзилләр йоқ болиду. И җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур! Һәмдусана!
deficiant peccatores a terra et iniqui ita ut non sint benedic anima mea Domino
