< Зәбур 104 >

1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур, и җеним! И Пәрвәрдигар Худайим, интайин улуқсән; Шану-шәвкәт вә һәйвәт билән кийингәнсән;
ברכי נפשי את-יהוה יהוה אלהי גדלת מאד הוד והדר לבשת
2 Либас билән пүркәнгәндәк йоруқлуққа пүркәнгәнсән, Асманларни чедир пәрдиси кәби яйғансән.
עטה-אור כשלמה נוטה שמים כיריעה
3 У жуқуриқи равақлириниң лимлирини суларға орнатқан, Булутларни җәң һарвуси қилип, Шамал қанатлири үстидә маңиду;
המקרה במים עליותיו השם-עבים רכובו המהלך על-כנפי-רוח
4 У пәриштилирини шамаллар, Хизмәткарлирини от ялқуни қилиду.
עשה מלאכיו רוחות משרתיו אש להט
5 Йәрни У һуллири үстигә орнатқан; У әсла тәвринип кәтмәйду.
יסד-ארץ על-מכוניה בל-תמוט עולם ועד
6 Либас билән оралғандәк, уни чоңқур деңизлар билән ориғансән, Сулар тағлар чоққилири үстидә турди.
תהום כלבוש כסיתו על-הרים יעמדו מים
7 Сениң тәнбиһиң билән сулар бәдәр қачти, Гүлдүрмамаңниң садасидин улар тездин янди;
מן-גערתך ינוסון מן-קול רעמך יחפזון
8 Тағлар өрләп чиқти, Вадилар чүшүп кәтти, [Сулар] Сән бекиткән җайға чүшүп кәтти.
יעלו הרים ירדו בקעות-- אל-מקום זה יסדת להם
9 Улар тешип, йәрни йәнә қаплимисун дәп, Сән уларға чәклимә қойғансән.
גבול-שמת בל-יעברון בל-ישבון לכסות הארץ
10 [Тәңри] вадиларда булақларни ечип урғутиду, Сулири тағлар арисида ақиду.
המשלח מעינים בנחלים בין הרים יהלכון
11 Даладики һәр бир җаниварға уссулуқ бериду, Явайи ешәкләр уссузлуқини қандуриду.
ישקו כל-חיתו שדי ישברו פראים צמאם
12 Көктики қушлар уларниң бойида қониду, Дәрәқ шахлири арисида сайрайду.
עליהם עוף-השמים ישכון מבין עפאים יתנו-קול
13 У жуқуридики равақлиридин тағларни суғириду; Йәр Сениң ясиғанлириңниң мевилиридин қандурулиду!
משקה הרים מעליותיו מפרי מעשיך תשבע הארץ
14 У маллар үчүн от-чөпләрни, Инсанлар үчүн көктатларни өстүриду, Шундақла нанни йәрдин чиқириду;
מצמיח חציר לבהמה ועשב לעבדת האדם להוציא לחם מן-הארץ
15 Адәмниң көңлини хуш қилидиған шарапни, Инсан йүзини пақиритидиған майни чиқириду; Инсанниң жүригигә нан билән қувәт бериду;
ויין ישמח לבב-אנוש-- להצהיל פנים משמן ולחם לבב-אנוש יסעד
16 Пәрвәрдигарниң дәрәқлири, Йәни Өзи тиккән Ливан кедир дәрәқлири [су ичип] қанаәтлиниду.
ישבעו עצי יהוה-- ארזי לבנון אשר נטע
17 Әнә ашулар арисиға қушлар уга ясайду, Ләйләк болса, арча дәрәқлирини макан қилиду.
אשר-שם צפרים יקננו חסידה ברושים ביתה
18 Егиз чоққилар тағ өшкилириниң, Тик ярлар суғурларниң панаһи болиду.
הרים הגבהים ליעלים סלעים מחסה לשפנים
19 Пәсилләрни бекитмәк үчүн У айни яратти, Қуяш болса петишини билиду.
עשה ירח למועדים שמש ידע מבואו
20 Сән қараңғулуқ чүшүрисән, түн болиду; Ормандики җаниварларниң һәммиси униңда шипир-шипир кезип жүриду.
תשת-חשך ויהי לילה-- בו-תרמש כל-חיתו-יער
21 Асланлар олҗа издәп һөкирәйду, Тәңридин озуқ-түлүк соришиду;
הכפירים שאגים לטרף ולבקש מאל אכלם
22 Қуяш чиқипла, улар чекиниду, Қайтип кирип угилирида ятиду.
תזרח השמש יאספון ואל-מעונתם ירבצון
23 Инсан болса өз ишиға чиқиду, Та кәчкичә меһнәттә болиду.
יצא אדם לפעלו ולעבדתו עדי-ערב
24 И Пәрвәрдигар, ясиған һәр хил нәрсилириң нәқәдәр көптур! Һәммисини һекмәт билән яратқансән, Йәр йүзи иҗат-байлиқлириң билән толди.
מה-רבו מעשיך יהוה-- כלם בחכמה עשית מלאה הארץ קנינך
25 Әнә бүйүк бепаян деңиз туриду! Униңда сан-санақсиз ғуж-ғуж җаниварлар, Чоң вә кичик һайванлар бар.
זה הים גדול-- ורחב ידים שם-רמש ואין מספר חיות קטנות עם-גדלות
26 Шу йәрдә кемиләр қатнайду, Униңда ойнақлисун дәп сән ясиған левиатанму бар;
שם אניות יהלכון לויתן זה-יצרת לשחק-בו
27 Вақтида озуқ-түлүк бәргин дәп, Буларниң һәммиси Саңа қарайду.
כלם אליך ישברון-- לתת אכלם בעתו
28 Уларға бәргиниңдә, теривалиду, Қолуңни ачқиниңдила, улар назу-немәтләргә тойиду.
תתן להם ילקטון תפתח ידך ישבעון טוב
29 Йүзүңни йошурсаң, улар дәккә-дүккигә чүшиду, Роһлирини алсаң, улар җан үзүп, Йәнә тупраққа қайтиду.
תסתיר פניך יבהלון תסף רוחם יגועון ואל-עפרם ישובון
30 Роһуңни әвәткиниңдә, улар яритилиду, Йәр-йүзи йеңи [бир дәвир билән] алмишиду.
תשלח רוחך יבראון ותחדש פני אדמה
31 Пәрвәрдигарниң шан-шөһрити әбәдийдур, Пәрвәрдигар Өз яратқанлиридин хурсән болиду.
יהי כבוד יהוה לעולם ישמח יהוה במעשיו
32 У йәргә баққинида, йәр титрәйду, Тағларға тәккинидә, улар түтүн чиқириду.
המביט לארץ ותרעד יגע בהרים ויעשנו
33 Һаятла болидикәнмән, Пәрвәрдигарға нахша ейтимән; Вуҗудум болсила Худайимни күйләймән.
אשירה ליהוה בחיי אזמרה לאלהי בעודי
34 У сүргән ой-хияллиримдин сөйүнсә! Пәрвәрдигарда хошаллинимән!
יערב עליו שיחי אנכי אשמח ביהוה
35 Гунакарлар йәр йүзидин түгитилиду, Рәзилләр йоқ болиду. И җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур! Һәмдусана!
יתמו חטאים מן-הארץ ורשעים עוד אינם-- ברכי נפשי את-יהוה הללו-יה

< Зәбур 104 >