Зәбур 104
1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур, и җеним! И Пәрвәрдигар Худайим, интайин улуқсән; Шану-шәвкәт вә һәйвәт билән кийингәнсән;
Let every part of me praise the Lord! Lord my God, you are so great, clothed with majesty and splendor!
2 Либас билән пүркәнгәндәк йоруқлуққа пүркәнгәнсән, Асманларни чедир пәрдиси кәби яйғансән.
You wear light as your clothing; you stretch out the fabric of the heavens.
3 У жуқуриқи равақлириниң лимлирини суларға орнатқан, Булутларни җәң һарвуси қилип, Шамал қанатлири үстидә маңиду;
You place the roof-beams of your house in the rainclouds. You make the clouds your chariots. You ride on the wings of the wind.
4 У пәриштилирини шамаллар, Хизмәткарлирини от ялқуни қилиду.
You make your angels winds, and your servants flames of fire.
5 Йәрни У һуллири үстигә орнатқан; У әсла тәвринип кәтмәйду.
You set the earth on its foundations; it will never be shaken.
6 Либас билән оралғандәк, уни чоңқур деңизлар билән ориғансән, Сулар тағлар чоққилири үстидә турди.
It was clothed with ocean depths—the waters even covered the mountains—
7 Сениң тәнбиһиң билән сулар бәдәр қачти, Гүлдүрмамаңниң садасидин улар тездин янди;
but at your command the waters fled; at the sound of your thunder they rushed away.
8 Тағлар өрләп чиқти, Вадилар чүшүп кәтти, [Сулар] Сән бекиткән җайға чүшүп кәтти.
The mountains rose up and the valleys sank down to where you had determined.
9 Улар тешип, йәрни йәнә қаплимисун дәп, Сән уларға чәклимә қойғансән.
You set a boundary for the oceans so they would not come back and cover the earth.
10 [Тәңри] вадиларда булақларни ечип урғутиду, Сулири тағлар арисида ақиду.
You make springs flow into the streams, running down between the hills.
11 Даладики һәр бир җаниварға уссулуқ бериду, Явайи ешәкләр уссузлуқини қандуриду.
They provide water for all the wild animals, and wild donkeys quench their thirst.
12 Көктики қушлар уларниң бойида қониду, Дәрәқ шахлири арисида сайрайду.
Birds build their nests in trees along the streams, singing from among the leaves.
13 У жуқуридики равақлиридин тағларни суғириду; Йәр Сениң ясиғанлириңниң мевилиридин қандурулиду!
You send down rain on the mountains from your home high above; you fill the earth with good things.
14 У маллар үчүн от-чөпләрни, Инсанлар үчүн көктатларни өстүриду, Шундақла нанни йәрдин чиқириду;
You make the grass grow for the cattle, and plants for people to eat—crops produced by the earth for food,
15 Адәмниң көңлини хуш қилидиған шарапни, Инсан йүзини пақиритидиған майни чиқириду; Инсанниң жүригигә нан билән қувәт бериду;
and wine to make them happy, olive oil to make their faces shine, and bread to make them strong.
16 Пәрвәрдигарниң дәрәқлири, Йәни Өзи тиккән Ливан кедир дәрәқлири [су ичип] қанаәтлиниду.
The Lord's trees are well-watered, the cedars of Lebanon that he planted.
17 Әнә ашулар арисиға қушлар уга ясайду, Ләйләк болса, арча дәрәқлирини макан қилиду.
Sparrows make their nests there; herons make their homes in the tall trees.
18 Егиз чоққилар тағ өшкилириниң, Тик ярлар суғурларниң панаһи болиду.
Wild goats live high in the mountains; hyraxes hide among the rocks.
19 Пәсилләрни бекитмәк үчүн У айни яратти, Қуяш болса петишини билиду.
You made the moon to mark the months, and the sun knows when to set.
20 Сән қараңғулуқ чүшүрисән, түн болиду; Ормандики җаниварларниң һәммиси униңда шипир-шипир кезип жүриду.
You make darkness fall and the night comes, the time when the forest animals come out to hunt.
21 Асланлар олҗа издәп һөкирәйду, Тәңридин озуқ-түлүк соришиду;
The young lions roar as they seek their prey, looking for the food that God provides for them.
22 Қуяш чиқипла, улар чекиниду, Қайтип кирип угилирида ятиду.
When the sun rises they return to their dens to rest.
23 Инсан болса өз ишиға чиқиду, Та кәчкичә меһнәттә болиду.
Then people leave for work, working until the evening.
24 И Пәрвәрдигар, ясиған һәр хил нәрсилириң нәқәдәр көптур! Һәммисини һекмәт билән яратқансән, Йәр йүзи иҗат-байлиқлириң билән толди.
Lord, how many different things you have made—all of them wisely created! The earth is full of your creatures.
25 Әнә бүйүк бепаян деңиз туриду! Униңда сан-санақсиз ғуж-ғуж җаниварлар, Чоң вә кичик һайванлар бар.
Consider the sea, deep and wide, full of all kinds of living things, large and small.
26 Шу йәрдә кемиләр қатнайду, Униңда ойнақлисун дәп сән ясиған левиатанму бар;
Ships sail there, and Leviathan, that you made to play in it.
27 Вақтида озуқ-түлүк бәргин дәп, Буларниң һәммиси Саңа қарайду.
All creatures look to you to give them food at the right time.
28 Уларға бәргиниңдә, теривалиду, Қолуңни ачқиниңдила, улар назу-немәтләргә тойиду.
When you provide it, they gather it up. You hand out food to them, and they are well-fed.
29 Йүзүңни йошурсаң, улар дәккә-дүккигә чүшиду, Роһлирини алсаң, улар җан үзүп, Йәнә тупраққа қайтиду.
When you turn away from them, they're terrified; when you take away their breath, they die and return to dust.
30 Роһуңни әвәткиниңдә, улар яритилиду, Йәр-йүзи йеңи [бир дәвир билән] алмишиду.
When you send your breath, they are created, and life covers the earth again.
31 Пәрвәрдигарниң шан-шөһрити әбәдийдур, Пәрвәрдигар Өз яратқанлиридин хурсән болиду.
May the Lord's glory last forever! The Lord is happy with all he has made.
32 У йәргә баққинида, йәр титрәйду, Тағларға тәккинидә, улар түтүн чиқириду.
He only has to look at the earth and it trembles; mountains pour out smoke at his touch.
33 Һаятла болидикәнмән, Пәрвәрдигарға нахша ейтимән; Вуҗудум болсила Худайимни күйләймән.
I will sing to the Lord for as long as I live; I will sing praises to my God my whole life.
34 У сүргән ой-хияллиримдин сөйүнсә! Пәрвәрдигарда хошаллинимән!
May he be pleased with my thoughts because I am happy in the Lord.
35 Гунакарлар йәр йүзидин түгитилиду, Рәзилләр йоқ болиду. И җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур! Һәмдусана!
Let sinners be destroyed from the earth; let the wicked cease to exist. Let every part of me praise the Lord!
