Зәбур 104
1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур, и җеним! И Пәрвәрдигар Худайим, интайин улуқсән; Шану-шәвкәт вә һәйвәт билән кийингәнсән;
[A Psalm] of David. Bless the Lord, O my soul. O Lord my God, thou art very great; thou hast clothed thyself with praise and honour:
2 Либас билән пүркәнгәндәк йоруқлуққа пүркәнгәнсән, Асманларни чедир пәрдиси кәби яйғансән.
who dost robe thyself with light as with a garment; spreading out the heaven as a curtain.
3 У жуқуриқи равақлириниң лимлирини суларға орнатқан, Булутларни җәң һарвуси қилип, Шамал қанатлири үстидә маңиду;
Who covers his chambers with waters; who makes the clouds his chariot; who walks on the wings of the wind.
4 У пәриштилирини шамаллар, Хизмәткарлирини от ялқуни қилиду.
Who makes his angels spirits, and his ministers a flaming fire.
5 Йәрни У һуллири үстигә орнатқан; У әсла тәвринип кәтмәйду.
Who establishes the earth on her sure foundation: it shall not be moved for ever.
6 Либас билән оралғандәк, уни чоңқур деңизлар билән ориғансән, Сулар тағлар чоққилири үстидә турди.
The deep, as it were a garment, is his covering: the waters shall stand on the hills.
7 Сениң тәнбиһиң билән сулар бәдәр қачти, Гүлдүрмамаңниң садасидин улар тездин янди;
At thy rebuke they shall flee; at the voice of thy thunder they shall be alarmed.
8 Тағлар өрләп чиқти, Вадилар чүшүп кәтти, [Сулар] Сән бекиткән җайға чүшүп кәтти.
They go up to the mountains, and down to the plains, to the place which thou hast founded for them.
9 Улар тешип, йәрни йәнә қаплимисун дәп, Сән уларға чәклимә қойғансән.
Thou hast set a bound which they shall not pass, neither shall they turn again to cover the earth.
10 [Тәңри] вадиларда булақларни ечип урғутиду, Сулири тағлар арисида ақиду.
He sends forth his fountains among the valleys: the waters shall run between the mountains.
11 Даладики һәр бир җаниварға уссулуқ бериду, Явайи ешәкләр уссузлуқини қандуриду.
They shall give drink to all the wild beasts of the field: the wild asses shall take [of them] to [quench] their thirst.
12 Көктики қушлар уларниң бойида қониду, Дәрәқ шахлири арисида сайрайду.
By them shall the birds of the sky lodge: they shall utter a voice out of the midst of the rocks.
13 У жуқуридики равақлиридин тағларни суғириду; Йәр Сениң ясиғанлириңниң мевилиридин қандурулиду!
He waters the mountains from his chambers: the earth shall be satisfied with the fruit of thy works.
14 У маллар үчүн от-чөпләрни, Инсанлар үчүн көктатларни өстүриду, Шундақла нанни йәрдин чиқириду;
He makes grass to grow for the cattle, and green herb for the service of men, to bring bread out of the earth;
15 Адәмниң көңлини хуш қилидиған шарапни, Инсан йүзини пақиритидиған майни чиқириду; Инсанниң жүригигә нан билән қувәт бериду;
and wine makes glad the heart of man, to make his face cheerful with oil: and bread strengthens man's heart.
16 Пәрвәрдигарниң дәрәқлири, Йәни Өзи тиккән Ливан кедир дәрәқлири [су ичип] қанаәтлиниду.
The trees of the plain shall be full [of sap]; [even] the cedars of Libanus which he has planted.
17 Әнә ашулар арисиға қушлар уга ясайду, Ләйләк болса, арча дәрәқлирини макан қилиду.
There the sparrows will build their nests; and the house of the heron takes the lead among them.
18 Егиз чоққилар тағ өшкилириниң, Тик ярлар суғурларниң панаһи болиду.
The high mountains are a refuge for the stags, [and] the rock for the rabbits.
19 Пәсилләрни бекитмәк үчүн У айни яратти, Қуяш болса петишини билиду.
He appointed the moon for seasons: the sun knows his going down.
20 Сән қараңғулуқ чүшүрисән, түн болиду; Ормандики җаниварларниң һәммиси униңда шипир-шипир кезип жүриду.
Thou didst make darkness, and it was night; in it all the wild beasts of the forest will be abroad:
21 Асланлар олҗа издәп һөкирәйду, Тәңридин озуқ-түлүк соришиду;
[even] young lions roaring for prey, and to seek meat for themselves from God.
22 Қуяш чиқипла, улар чекиниду, Қайтип кирип угилирида ятиду.
The sun arises, and they shall be gathered together, and shall lie down in their dens.
23 Инсан болса өз ишиға чиқиду, Та кәчкичә меһнәттә болиду.
Man shall go forth to his work, and to his labour till evening.
24 И Пәрвәрдигар, ясиған һәр хил нәрсилириң нәқәдәр көптур! Һәммисини һекмәт билән яратқансән, Йәр йүзи иҗат-байлиқлириң билән толди.
How great are thy works, O Lord! in wisdom hast thou wrought them all: the earth is filled with thy creation.
25 Әнә бүйүк бепаян деңиз туриду! Униңда сан-санақсиз ғуж-ғуж җаниварлар, Чоң вә кичик һайванлар бар.
[So is] this great and wide sea: there are things creeping innumerable, small animals and great.
26 Шу йәрдә кемиләр қатнайду, Униңда ойнақлисун дәп сән ясиған левиатанму бар;
There go the ships; [and] this dragon whom thou hast made to play in it.
27 Вақтида озуқ-түлүк бәргин дәп, Буларниң һәммиси Саңа қарайду.
All wait upon thee, to give them [their] food in due season.
28 Уларға бәргиниңдә, теривалиду, Қолуңни ачқиниңдила, улар назу-немәтләргә тойиду.
When thou hast given [it] them, they will gather [it]; and when thou hast opened thine hand, they shall all be filled with good.
29 Йүзүңни йошурсаң, улар дәккә-дүккигә чүшиду, Роһлирини алсаң, улар җан үзүп, Йәнә тупраққа қайтиду.
But when thou hast turned away thy face, they shall be troubled: thou wilt take away their breath, and they shall fail, and return to their dust.
30 Роһуңни әвәткиниңдә, улар яритилиду, Йәр-йүзи йеңи [бир дәвир билән] алмишиду.
Thou shalt send forth thy Spirit, and they shall be created; and thou shalt renew the face of the earth.
31 Пәрвәрдигарниң шан-шөһрити әбәдийдур, Пәрвәрдигар Өз яратқанлиридин хурсән болиду.
Let the glory of the Lord be for ever: the Lord shall rejoice in his works;
32 У йәргә баққинида, йәр титрәйду, Тағларға тәккинидә, улар түтүн чиқириду.
who looks upon the earth, and makes it tremble; who touches the mountains, and they smoke.
33 Һаятла болидикәнмән, Пәрвәрдигарға нахша ейтимән; Вуҗудум болсила Худайимни күйләймән.
I will sing to the Lord while I live; I will sing praise to my God while I exist.
34 У сүргән ой-хияллиримдин сөйүнсә! Пәрвәрдигарда хошаллинимән!
Let my meditation be sweet to him: and I will rejoice in the Lord.
35 Гунакарлар йәр йүзидин түгитилиду, Рәзилләр йоқ болиду. И җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур! Һәмдусана!
Let the sinners fail from off the earth, and transgressors, so that they shall be no more. Bless the Lord, O my soul.
