Зәбур 104
1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур, и җеним! И Пәрвәрдигар Худайим, интайин улуқсән; Шану-шәвкәт вә һәйвәт билән кийингәнсән;
Give praise to the Lord, O my soul. O Lord my God, you are very great; you are robed with honour and power.
2 Либас билән пүркәнгәндәк йоруқлуққа пүркәнгәнсән, Асманларни чедир пәрдиси кәби яйғансән.
You are clothed with light as with a robe; stretching out the heavens like a curtain:
3 У жуқуриқи равақлириниң лимлирини суларға орнатқан, Булутларни җәң һарвуси қилип, Шамал қанатлири үстидә маңиду;
The arch of your house is based on the waters; you make the clouds your carriage; you go on the wings of the wind:
4 У пәриштилирини шамаллар, Хизмәткарлирини от ялқуни қилиду.
He makes winds his angels, and flames of fire his servants.
5 Йәрни У һуллири үстигә орнатқан; У әсла тәвринип кәтмәйду.
He has made the earth strong on its bases, so that it may not be moved for ever and ever;
6 Либас билән оралғандәк, уни чоңқур деңизлар билән ориғансән, Сулар тағлар чоққилири үстидә турди.
Covering it with the sea as with a robe: the waters were high over the mountains;
7 Сениң тәнбиһиң билән сулар бәдәр қачти, Гүлдүрмамаңниң садасидин улар тездин янди;
At the voice of your word they went in flight; at the sound of your thunder they went away in fear;
8 Тағлар өрләп чиқти, Вадилар чүшүп кәтти, [Сулар] Сән бекиткән җайға чүшүп кәтти.
The mountains came up and the valleys went down into the place which you had made ready for them.
9 Улар тешип, йәрни йәнә қаплимисун дәп, Сән уларға чәклимә қойғансән.
You made a limit over which they might not go, so that the earth would never again be covered by them.
10 [Тәңри] вадиларда булақларни ечип урғутиду, Сулири тағлар арисида ақиду.
You sent the springs into the valleys; they are flowing between the hills.
11 Даладики һәр бир җаниварға уссулуқ бериду, Явайи ешәкләр уссузлуқини қандуриду.
They give drink to every beast of the field; the mountain asses come to them for water.
12 Көктики қушлар уларниң бойида қониду, Дәрәқ шахлири арисида сайрайду.
The birds of the air have their resting-places by them, and make their song among the branches.
13 У жуқуридики равақлиридин тағларни суғириду; Йәр Сениң ясиғанлириңниң мевилиридин қандурулиду!
He sends down rain from his store-houses on the hills: the earth is full of the fruit of his works.
14 У маллар үчүн от-чөпләрни, Инсанлар үчүн көктатларни өстүриду, Шундақла нанни йәрдин чиқириду;
He makes the grass come up for the cattle, and plants for the use of man; so that bread may come out of the earth;
15 Адәмниң көңлини хуш қилидиған шарапни, Инсан йүзини пақиритидиған майни чиқириду; Инсанниң жүригигә нан билән қувәт бериду;
And wine to make glad the heart of man, and oil to make his face shining, and bread giving strength to his heart.
16 Пәрвәрдигарниң дәрәқлири, Йәни Өзи тиккән Ливан кедир дәрәқлири [су ичип] қанаәтлиниду.
The trees of the Lord are full of growth, the cedars of Lebanon of his planting;
17 Әнә ашулар арисиға қушлар уга ясайду, Ләйләк болса, арча дәрәқлирини макан қилиду.
Where the birds have their resting-places; as for the stork, the tall trees are her house.
18 Егиз чоққилар тағ өшкилириниң, Тик ярлар суғурларниң панаһи болиду.
The high hills are a safe place for the mountain goats, and the rocks for the small beasts.
19 Пәсилләрни бекитмәк үчүн У айни яратти, Қуяш болса петишини билиду.
He made the moon for a sign of the divisions of the year; teaching the sun the time of its going down.
20 Сән қараңғулуқ чүшүрисән, түн болиду; Ормандики җаниварларниң һәммиси униңда шипир-шипир кезип жүриду.
When you make it dark, it is night, when all the beasts of the woods come quietly out of their secret places.
21 Асланлар олҗа издәп һөкирәйду, Тәңридин озуқ-түлүк соришиду;
The young lions go thundering after their food; searching for their meat from God.
22 Қуяш чиқипла, улар чекиниду, Қайтип кирип угилирида ятиду.
The sun comes up, and they come together, and go back to their secret places to take their rest.
23 Инсан болса өз ишиға чиқиду, Та кәчкичә меһнәттә болиду.
Man goes out to his work, and to his business, till the evening.
24 И Пәрвәрдигар, ясиған һәр хил нәрсилириң нәқәдәр көптур! Һәммисини һекмәт билән яратқансән, Йәр йүзи иҗат-байлиқлириң билән толди.
O Lord, how great is the number of your works! in wisdom you have made them all; the earth is full of the things you have made.
25 Әнә бүйүк бепаян деңиз туриду! Униңда сан-санақсиз ғуж-ғуж җаниварлар, Чоң вә кичик һайванлар бар.
There is the great, wide sea, where there are living things, great and small, more than may be numbered.
26 Шу йәрдә кемиләр қатнайду, Униңда ойнақлисун дәп сән ясиған левиатанму бар;
There go the ships; there is that great beast, which you have made as a plaything.
27 Вақтида озуқ-түлүк бәргин дәп, Буларниң һәммиси Саңа қарайду.
All of them are waiting for you, to give them their food in its time.
28 Уларға бәргиниңдә, теривалиду, Қолуңни ачқиниңдила, улар назу-немәтләргә тойиду.
They take what you give them; they are full of the good things which come from your open hand.
29 Йүзүңни йошурсаң, улар дәккә-дүккигә чүшиду, Роһлирини алсаң, улар җан үзүп, Йәнә тупраққа қайтиду.
If your face is veiled, they are troubled; when you take away their breath, they come to an end, and go back to the dust.
30 Роһуңни әвәткиниңдә, улар яритилиду, Йәр-йүзи йеңи [бир дәвир билән] алмишиду.
If you send out your spirit, they are given life; you make new the face of the earth.
31 Пәрвәрдигарниң шан-шөһрити әбәдийдур, Пәрвәрдигар Өз яратқанлиридин хурсән болиду.
Let the glory of the Lord be for ever; let the Lord have joy in his works:
32 У йәргә баққинида, йәр титрәйду, Тағларға тәккинидә, улар түтүн чиқириду.
At whose look the earth is shaking; at whose touch the mountains send out smoke.
33 Һаятла болидикәнмән, Пәрвәрдигарға нахша ейтимән; Вуҗудум болсила Худайимни күйләймән.
I will make songs to the Lord all my life; I will make melody to my God while I have my being.
34 У сүргән ой-хияллиримдин сөйүнсә! Пәрвәрдигарда хошаллинимән!
Let my thoughts be sweet to him: I will be glad in the Lord.
35 Гунакарлар йәр йүзидин түгитилиду, Рәзилләр йоқ болиду. И җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур! Һәмдусана!
Let sinners be cut off from the earth, and let all evil-doers come to an end. Give praise to the Lord, O my soul. Give praise to the Lord.
