Зәбур 103
1 Давут язған күй: — Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур, и җеним; И пүтүн вуҗудум, Униң муқәддәс намиға тәшәккүр қайтур!
Благослови, душе моя, Господа, и вся внутренняя моя, имя святое Его:
2 Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур, и җеним, Унтума униң барлиқ меһримбанлиқ-бәрикәтлирини;
благослови, душе моя, Господа, и не забывай всех воздаяний Его:
3 У пүткүл қәбиһликлириңни кәчүриду, Барлиқ кесәллириңгә дава қилиду;
очищающаго вся беззакония твоя, изцеляющаго вся недуги твоя,
4 Һаятиңни һаңдин һөрлүккә қутқузиду, Бешиңға меһир-муһәббәт һәм рәһимдиллиқларни таҗ қилип кийгүзиду.
избавляющаго от истления живот твой, венчающаго тя милостию и щедротами,
5 Көңлүңни назу-немәтләр билән қандуриду; Яшлиғиң бүркүтниңкидәк йеңилиниду.
исполняющаго во благих желание твое: обновится яко орля юность твоя.
6 Пәрвәрдигар барлиқ езилгәнләр үчүн һәққанийлиқ һәм адаләтни жүргүзиду;
Творяй милостыни Господь и судбу всем обидимым.
7 У Өз йоллирини Мусаға, Қилғанлирини Исраилларға намайән қилған.
Сказа пути Своя Моисеови, сыновом Израилевым хотения Своя.
8 Пәрвәрдигар рәһимдил вә шәпқәтликтур, У асанлиқчә аччиқланмайду, Униң меһир-муһәббити тешип туриду.
Щедр и милостив Господь, долготерпелив и многомилостив.
9 У узунғичә әйипләвәрмәйду, Яки та мәңгүгә ғәзивидә туривәрмәйду.
Не до конца прогневается, ниже во век враждует:
10 У бизгә гуналиримизға қарита муамилидә болған әмәс, Бизгә қәбиһликлиримизгә қарита тегишлигини яндурған әмәс.
не по беззаконием нашым сотворил есть нам, ниже по грехом нашым воздал есть нам.
11 Асман йәрдин қанчилик егиз болса, Униңдин қорқидиғанларға болған муһәббитиму шунчилик зордүр.
Яко по высоте небесней от земли, утвердил есть Господь милость Свою на боящихся Его:
12 Шәриқ ғәриптин қанчилик жирақта болса, Биздики асийлиқларниму шунчә жирақлаштурди.
елико отстоят востоцы от запад, удалил есть от нас беззакония наша.
13 Ата балилириға қандақ көйүнгән болса, Пәрвәрдигарму Өзидин қорқидиғанларға шундақ меһривандур.
Якоже щедрит отец сыны, ущедри Господь боящихся Его.
14 Чүнки У Өзи бизниң җисмимизни билиду, Тупрақтин екәнлигимизни У есигә алиду.
Яко Той позна создание наше, помяну, яко персть есмы.
15 Инсан болса — униң күнлири от-чөпкә охшайду, Даладики гүлдәк үнүп чиқип чечәкләйду;
Человек, яко трава дние его, яко цвет селный, тако оцветет:
16 Униң үстидин шамал учуп өтиду, У йоқ болиду, әслий маканиму уни қайта тонумайду.
яко дух пройде в нем, и не будет, и не познает ктому места своего.
17 Лекин Өзидин қорқидиғанларға, Өз әһдисигә вапа қилғанларға, Көрсәтмилирини орунлаш үчүн уларни есидә тутқанларға, Пәрвәрдигарниң меһир-муһәббити әзәлдин әбәткичә, Һәққанийити әвлаттин әвлатлиригичидур.
Милость же Господня от века и до века на боящихся Его,
и правда Его на сынех сынов, хранящих завет Его и помнящих заповеди Его творити я.
19 Пәрвәрдигар тәхтини әрштә қурған, Униң сәлтәнити һәмминиң үстидин һөкүм сүриду;
Господь на небеси уготова престол Свой, и царство Его всеми обладает.
20 И сөзигә қулақ салғучи, Каламини иҗра қилғучи, қудрити зор болған Униң пәриштилири, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Благословите Господа, вси Ангели Его, сильнии крепостию, творящии слово Его, услышати глас словес Его.
21 И силәр, Униң барлиқ қошунлири, Ирадисини ада қилғучи хизмәткарлири, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Благословите Господа, вся силы Его, слуги Его, творящии волю Его.
22 И, Униң барлиқ ясиғанлири, Һөкүмранлиғи астидики барлиқ җайларда Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар! И мениң җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур!
Благословите Господа, вся дела Его на всяком месте владычества Его: благослови, душе моя, Господа.
