Зәбур 103
1 Давут язған күй: — Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур, и җеним; И пүтүн вуҗудум, Униң муқәддәс намиға тәшәккүр қайтур!
“Of David.” Bless, O my soul, the Lord, and all that is within me, his holy name.
2 Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур, и җеним, Унтума униң барлиқ меһримбанлиқ-бәрикәтлирини;
Bless, O my soul, the Lord, and forget not all his benefits:
3 У пүткүл қәбиһликлириңни кәчүриду, Барлиқ кесәллириңгә дава қилиду;
Who forgiveth all thy iniquities; who healeth all thy diseases;
4 Һаятиңни һаңдин һөрлүккә қутқузиду, Бешиңға меһир-муһәббәт һәм рәһимдиллиқларни таҗ қилип кийгүзиду.
Who redeemeth from the pit thy life; who crowneth thee with kindness and mercies;
5 Көңлүңни назу-немәтләр билән қандуриду; Яшлиғиң бүркүтниңкидәк йеңилиниду.
Who satisfieth with happiness thy spirit, so that thy youth is renewed like the eagle's [plumage].
6 Пәрвәрдигар барлиқ езилгәнләр үчүн һәққанийлиқ һәм адаләтни жүргүзиду;
The Lord executeth righteousness, and justice for all that are oppressed.
7 У Өз йоллирини Мусаға, Қилғанлирини Исраилларға намайән қилған.
He made known his ways unto Moses, unto the children of Israel his acts.
8 Пәрвәрдигар рәһимдил вә шәпқәтликтур, У асанлиқчә аччиқланмайду, Униң меһир-муһәббити тешип туриду.
Merciful and gracious is the Lord, long-suffering and abundant in kindness.
9 У узунғичә әйипләвәрмәйду, Яки та мәңгүгә ғәзивидә туривәрмәйду.
Not for all eternity will he contend; nor will he for ever retain his anger.
10 У бизгә гуналиримизға қарита муамилидә болған әмәс, Бизгә қәбиһликлиримизгә қарита тегишлигини яндурған әмәс.
Not in accordance with our sins hath he dealt with us; nor according to our iniquities hath he requited us.
11 Асман йәрдин қанчилик егиз болса, Униңдин қорқидиғанларға болған муһәббитиму шунчилик зордүр.
For as high as heaven is above the earth, so mighty is his kindness toward those that fear him.
12 Шәриқ ғәриптин қанчилик жирақта болса, Биздики асийлиқларниму шунчә жирақлаштурди.
As far as the east is from the west, so far hath he removed from us our transgressions.
13 Ата балилириға қандақ көйүнгән болса, Пәрвәрдигарму Өзидин қорқидиғанларға шундақ меһривандур.
As a father hath mercy on his children, so hath the Lord mercy on those that fear him.
14 Чүнки У Өзи бизниң җисмимизни билиду, Тупрақтин екәнлигимизни У есигә алиду.
For he knoweth our frame; he remembereth that we are dust.
15 Инсан болса — униң күнлири от-чөпкә охшайду, Даладики гүлдәк үнүп чиқип чечәкләйду;
As for man, like the grass are his days: as the blossom of the field, so doth he bloom.
16 Униң үстидин шамал учуп өтиду, У йоқ болиду, әслий маканиму уни қайта тонумайду.
When a wind but passeth over it, it is gone, and its place will recognize it no more.
17 Лекин Өзидин қорқидиғанларға, Өз әһдисигә вапа қилғанларға, Көрсәтмилирини орунлаш үчүн уларни есидә тутқанларға, Пәрвәрдигарниң меһир-муһәббити әзәлдин әбәткичә, Һәққанийити әвлаттин әвлатлиригичидур.
But the kindness of the Lord is from everlasting to everlasting over those that fear him, and his righteousness unto children's children,
To such as keep his covenant, and to those who remember his precepts to execute them.
19 Пәрвәрдигар тәхтини әрштә қурған, Униң сәлтәнити һәмминиң үстидин һөкүм сүриду;
The Lord hath established in the heavens his throne; and his kingdom ruleth over all.
20 И сөзигә қулақ салғучи, Каламини иҗра қилғучи, қудрити зор болған Униң пәриштилири, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Bless the Lord, ye his angels, mighty in strength, that execute his word, hearkening unto the voice of his word.
21 И силәр, Униң барлиқ қошунлири, Ирадисини ада қилғучи хизмәткарлири, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Bless ye the Lord, all his hosts, ye his ministers, that execute his will.
22 И, Униң барлиқ ясиғанлири, Һөкүмранлиғи астидики барлиқ җайларда Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар! И мениң җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур!
Bless the Lord, all his works, in all the places of his dominion; bless, O my soul, the Lord.
