Зәбур 103
1 Давут язған күй: — Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур, и җеним; И пүтүн вуҗудум, Униң муқәддәс намиға тәшәккүр қайтур!
Bless the LORD, O my soul: and all that is within me, bless his holy name.
2 Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур, и җеним, Унтума униң барлиқ меһримбанлиқ-бәрикәтлирини;
Bless the LORD, O my soul, and forget not all his benefits:
3 У пүткүл қәбиһликлириңни кәчүриду, Барлиқ кесәллириңгә дава қилиду;
Who forgives all your iniquities; who heals all your diseases;
4 Һаятиңни һаңдин һөрлүккә қутқузиду, Бешиңға меһир-муһәббәт һәм рәһимдиллиқларни таҗ қилип кийгүзиду.
Who redeems your life from destruction; who crowns you with loving kindness and tender mercies;
5 Көңлүңни назу-немәтләр билән қандуриду; Яшлиғиң бүркүтниңкидәк йеңилиниду.
Who satisfies your mouth with good things; so that your youth is renewed like the eagle’s.
6 Пәрвәрдигар барлиқ езилгәнләр үчүн һәққанийлиқ һәм адаләтни жүргүзиду;
The LORD executes righteousness and judgment for all that are oppressed.
7 У Өз йоллирини Мусаға, Қилғанлирини Исраилларға намайән қилған.
He made known his ways to Moses, his acts to the children of Israel.
8 Пәрвәрдигар рәһимдил вә шәпқәтликтур, У асанлиқчә аччиқланмайду, Униң меһир-муһәббити тешип туриду.
The LORD is merciful and gracious, slow to anger, and plenteous in mercy.
9 У узунғичә әйипләвәрмәйду, Яки та мәңгүгә ғәзивидә туривәрмәйду.
He will not always chide: neither will he keep his anger for ever.
10 У бизгә гуналиримизға қарита муамилидә болған әмәс, Бизгә қәбиһликлиримизгә қарита тегишлигини яндурған әмәс.
He has not dealt with us after our sins; nor rewarded us according to our iniquities.
11 Асман йәрдин қанчилик егиз болса, Униңдин қорқидиғанларға болған муһәббитиму шунчилик зордүр.
For as the heaven is high above the earth, so great is his mercy toward them that fear him.
12 Шәриқ ғәриптин қанчилик жирақта болса, Биздики асийлиқларниму шунчә жирақлаштурди.
As far as the east is from the west, so far has he removed our transgressions from us.
13 Ата балилириға қандақ көйүнгән болса, Пәрвәрдигарму Өзидин қорқидиғанларға шундақ меһривандур.
Like as a father pities his children, so the LORD pities them that fear him.
14 Чүнки У Өзи бизниң җисмимизни билиду, Тупрақтин екәнлигимизни У есигә алиду.
For he knows our frame; he remembers that we are dust.
15 Инсан болса — униң күнлири от-чөпкә охшайду, Даладики гүлдәк үнүп чиқип чечәкләйду;
As for man, his days are as grass: as a flower of the field, so he flourishes.
16 Униң үстидин шамал учуп өтиду, У йоқ болиду, әслий маканиму уни қайта тонумайду.
For the wind passes over it, and it is gone; and the place thereof shall know it no more.
17 Лекин Өзидин қорқидиғанларға, Өз әһдисигә вапа қилғанларға, Көрсәтмилирини орунлаш үчүн уларни есидә тутқанларға, Пәрвәрдигарниң меһир-муһәббити әзәлдин әбәткичә, Һәққанийити әвлаттин әвлатлиригичидур.
But the mercy of the LORD is from everlasting to everlasting on them that fear him, and his righteousness to children’s children;
To such as keep his covenant, and to those that remember his commandments to do them.
19 Пәрвәрдигар тәхтини әрштә қурған, Униң сәлтәнити һәмминиң үстидин һөкүм сүриду;
The LORD has prepared his throne in the heavens; and his kingdom rules over all.
20 И сөзигә қулақ салғучи, Каламини иҗра қилғучи, қудрити зор болған Униң пәриштилири, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Bless the LORD, you his angels, that excel in strength, that do his commandments, hearkening to the voice of his word.
21 И силәр, Униң барлиқ қошунлири, Ирадисини ада қилғучи хизмәткарлири, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Bless you the LORD, all you his hosts; you ministers of his, that do his pleasure.
22 И, Униң барлиқ ясиғанлири, Һөкүмранлиғи астидики барлиқ җайларда Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар! И мениң җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур!
Bless the LORD, all his works in all places of his dominion: bless the LORD, O my soul.
