< Зәбур 103 >

1 Давут язған күй: — Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур, и җеним; И пүтүн вуҗудум, Униң муқәддәс намиға тәшәккүр қайтур!
A Psalm of David. Bless the LORD, O my soul; and all that is within me, bless His holy name.
2 Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур, и җеним, Унтума униң барлиқ меһримбанлиқ-бәрикәтлирини;
Bless the LORD, O my soul, and forget not all His benefits;
3 У пүткүл қәбиһликлириңни кәчүриду, Барлиқ кесәллириңгә дава қилиду;
Who forgiveth all thine iniquity; who healeth all Thy diseases;
4 Һаятиңни һаңдин һөрлүккә қутқузиду, Бешиңға меһир-муһәббәт һәм рәһимдиллиқларни таҗ қилип кийгүзиду.
Who redeemeth Thy life from the pit; who encompasseth thee with lovingkindness and tender mercies;
5 Көңлүңни назу-немәтләр билән қандуриду; Яшлиғиң бүркүтниңкидәк йеңилиниду.
Who satisfieth thine old age with good things; so that Thy youth is renewed like the eagle.
6 Пәрвәрдигар барлиқ езилгәнләр үчүн һәққанийлиқ һәм адаләтни жүргүзиду;
The LORD executeth righteousness, and acts of justice for all that are oppressed.
7 У Өз йоллирини Мусаға, Қилғанлирини Исраилларға намайән қилған.
He made known His ways unto Moses, His doings unto the children of Israel.
8 Пәрвәрдигар рәһимдил вә шәпқәтликтур, У асанлиқчә аччиқланмайду, Униң меһир-муһәббити тешип туриду.
The LORD is full of compassion and gracious, slow to anger, and plenteous in mercy.
9 У узунғичә әйипләвәрмәйду, Яки та мәңгүгә ғәзивидә туривәрмәйду.
He will not always contend; neither will He keep His anger for ever.
10 У бизгә гуналиримизға қарита муамилидә болған әмәс, Бизгә қәбиһликлиримизгә қарита тегишлигини яндурған әмәс.
He hath not dealt with us after our sins, nor requited us according to our iniquities.
11 Асман йәрдин қанчилик егиз болса, Униңдин қорқидиғанларға болған муһәббитиму шунчилик зордүр.
For as the heaven is high above the earth, so great is His mercy toward them that fear Him.
12 Шәриқ ғәриптин қанчилик жирақта болса, Биздики асийлиқларниму шунчә жирақлаштурди.
As far as the east is from the west, so far hath He removed our transgressions from us.
13 Ата балилириға қандақ көйүнгән болса, Пәрвәрдигарму Өзидин қорқидиғанларға шундақ меһривандур.
Like as a father hath compassion upon his children, so hath the LORD compassion upon them that fear Him.
14 Чүнки У Өзи бизниң җисмимизни билиду, Тупрақтин екәнлигимизни У есигә алиду.
For He knoweth our frame; He remembereth that we are dust.
15 Инсан болса — униң күнлири от-чөпкә охшайду, Даладики гүлдәк үнүп чиқип чечәкләйду;
As for man, his days are as grass; as a flower of the field, so he flourisheth.
16 Униң үстидин шамал учуп өтиду, У йоқ болиду, әслий маканиму уни қайта тонумайду.
For the wind passeth over it, and it is gone; and the place thereof knoweth it no more.
17 Лекин Өзидин қорқидиғанларға, Өз әһдисигә вапа қилғанларға, Көрсәтмилирини орунлаш үчүн уларни есидә тутқанларға, Пәрвәрдигарниң меһир-муһәббити әзәлдин әбәткичә, Һәққанийити әвлаттин әвлатлиригичидур.
But the mercy of the LORD is from everlasting to everlasting upon them that fear Him, and His righteousness unto children's children;
To such as keep His covenant, and to those that remember His precepts to do them.
19 Пәрвәрдигар тәхтини әрштә қурған, Униң сәлтәнити һәмминиң үстидин һөкүм сүриду;
The LORD hath established His throne in the heavens; and His kingdom ruleth over all.
20 И сөзигә қулақ салғучи, Каламини иҗра қилғучи, қудрити зор болған Униң пәриштилири, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Bless the LORD, ye angels of His, ye mighty in strength, that fulfil His word, hearkening unto the voice of His word.
21 И силәр, Униң барлиқ қошунлири, Ирадисини ада қилғучи хизмәткарлири, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Bless the LORD, all ye His hosts; ye ministers of His, that do His pleasure.
22 И, Униң барлиқ ясиғанлири, Һөкүмранлиғи астидики барлиқ җайларда Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар! И мениң җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур!
Bless the LORD, all ye His works, in all places of His dominion; bless the LORD, O my soul.

< Зәбур 103 >