Пәнд-несиһәтләр 9
1 Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
Премудрост сазида себи кућу, и отеса седам ступова;
2 У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
Покла стоку своју, раствори вино своје, и постави сто свој.
3 Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
Посла девојке своје, те зове сврх висина градских:
4 «И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
Ко је луд, нека се уврати овамо. И безумнима вели:
5 Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
Ходите, једите хлеба мог, и пијте вино које сам растворила.
6 Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
Оставите лудост и бићете живи, и идите путем разума.
7 Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
Ко учи подсмевача, прима срамоту; и ко кори безбожника, прима руг.
8 Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
Не карај подсмевача да не омрзне на те; карај мудра, и љубиће те.
9 Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
Кажи мудроме, и биће још мудрији; поучи праведног, и знаће више.
10 Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
Почетак је мудрости страх Господњи, и знање је светих ствари разум.
11 Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
Јер ће се мном умножити дани твоји и додаће ти се године животу.
12 Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
Ако будеш мудар, себи ћеш бити мудар; ако ли будеш подсмевач, сам ћеш теглити.
13 Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
Жена безумна плаха је, луда и ништа не зна;
14 У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
И седи на вратима од куће своје на столици, на висинама градским,
15 Удул өтүп кетиватқанларға:
Те виче оне који пролазе, који иду право својим путем:
16 «Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
Ко је луд? Нека се уврати овамо. И безумном говори:
17 «Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
Вода је крадена слатка, и хлеб је сакривен угодан.
