Пәнд-несиһәтләр 9
1 Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
Die Weisheit baute ihr Haus, sie hieb ihre sieben Säulen aus.
2 У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
Sie schlachtete ihr Vieh, mischte ihren Wein und deckte ihre Tafel fein.
3 Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
Sie sandte ihre Mägde aus und ließ auf den höchsten Punkten der Stadt ausrufen:
4 «И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
Wer einfältig ist, der mache sich herzu!
5 Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
Zu den Unweisen spricht sie: Kommt her, esset von meinem Brot und trinkt von dem Wein, den ich gemischt habe!
6 Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
Verlasset die Torheit, auf daß ihr lebet, und geht einher auf dem Wege des Verstandes!
7 Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
Wer einen Spötter züchtigt, holt sich Beschimpfung, und wer einen Gottlosen bestraft, kriegt sein Teil.
8 Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
Bestrafe den Spötter nicht! Er haßt dich; bestrafe den Weisen, der wird dich lieben!
9 Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
Gib dem Weisen, so wird er noch weiser werden; belehre den Gerechten, so wird er noch mehr lernen!
10 Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
Der Weisheit Anfang ist die Furcht des HERRN, und die Erkenntnis des Heiligen ist Verstand.
11 Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
Denn durch mich werden deine Tage sich mehren und werden Jahre zu deinem Leben hinzugefügt.
12 Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
Bist du weise, so kommt es dir selbst zugute; bist du aber ein Spötter, so hast du's allein zu tragen.
13 Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
Frau Torheit ist frech, dabei ein einfältiges Ding, das gar nichts weiß;
14 У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
und doch sitzt sie bei der Tür ihres Hauses, auf einem Sessel auf den Höhen der Stadt,
15 Удул өтүп кетиватқанларға:
daß sie denen, die des Weges gehen, die auf richtigem Pfade wandeln, zurufe:
16 «Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
«Wer einfältig ist, der kehre hier ein!» Und zum Unverständigen spricht sie:
17 «Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
«Gestohlenes Wasser ist süß und heimliches Brot ist angenehm!»
