Пәнд-несиһәтләр 9
1 Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
Die Weisheit baute ihr Haus und hieb sieben Säulen,
2 У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
schlachtete ihr Vieh und trug ihren Wein auf und bereitete ihren Tisch
3 Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
und sandte ihre Dirnen aus, zu rufen oben auf den Höhen der Stadt:
4 «И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
“Wer verständig ist, der mache sich hierher!”, und zum Narren sprach sie:
5 Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
“Kommet, zehret von meinem Brot und trinket den Wein, den ich schenke;
6 Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
verlaßt das unverständige Wesen, so werdet ihr leben, und gehet auf dem Wege der Klugheit.”
7 Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
Wer den Spötter züchtigt, der muß Schande auf sich nehmen; und wer den Gottlosen straft, der muß gehöhnt werden.
8 Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
Strafe den Spötter nicht, er haßt dich; strafe den Weisen, der wird dich lieben.
9 Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
Gib dem Weisen, so wird er noch weiser werden; lehre den Gerechten, so wird er in der Lehre zunehmen.
10 Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
Der Weisheit Anfang ist des HERRN Furcht, und den Heiligen erkennen ist Verstand.
11 Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
Denn durch mich werden deiner Tage viel werden und werden dir der Jahre des Lebens mehr werden.
12 Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
Bist du weise, so bist du dir weise; bist du ein Spötter, so wirst du es allein tragen.
13 Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
Es ist aber ein törichtes, wildes Weib, voll Schwätzens, und weiß nichts;
14 У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
die sitzt in der Tür ihres Hauses auf dem Stuhl, oben in der Stadt,
15 Удул өтүп кетиватқанларға:
zu laden alle, die vorübergehen und richtig auf ihrem Wege wandeln:
16 «Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
“Wer unverständig ist, der mache sich hierher!”, und zum Narren spricht sie:
17 «Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
“Die gestohlenen Wasser sind süß, und das verborgene Brot schmeckt wohl.”
