Пәнд-несиһәтләр 9
1 Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
Wisdom has built her house, She has hewn out her pillars—seven.
2 У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
She has slaughtered her slaughter, She has mingled her wine, Indeed, she has arranged her table.
3 Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
She has sent forth her girls, She cries on the tops of the high places of the city:
4 «И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
“Who [is] simple? Let him turn aside here.” Whoever lacks heart: she has said to him,
5 Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
“Come, eat of my bread, And drink of the wine I have mingled.
6 Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
Forsake the simple and live, And be blessed in the way of understanding.”
7 Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
The instructor of a scorner Is receiving for it—shame, And a reprover of the wicked—his blemish.
8 Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
Do not reprove a scorner, lest he hate you, Give reproof to the wise, and he loves you.
9 Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
Give to the wise, and he is wiser still, Make known to the righteous, And he increases learning.
10 Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
The commencement of wisdom [is] the fear of YHWH, And a knowledge of the Holy Ones [is] understanding.
11 Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
For by me your days multiply, And years of life are added to you.
12 Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
If you have been wise, you have been wise for yourself, And you have scorned—you bear [it] alone.
13 Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
A foolish woman [is] noisy, Simple, and has not known what.
14 У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
And she has sat at the opening of her house, On a throne—the high places of the city,
15 Удул өтүп кетиватқанларға:
To call to those passing by the way, Who are going straight [on] their paths.
16 «Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
“Who [is] simple? Let him turn aside here.” And whoever lacks heart—she said to him,
17 «Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
“Stolen waters are sweet, And hidden bread is pleasant.”
