< Пәнд-несиһәтләр 9 >
1 Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
Wisdom hath built her house; she hath hewn out her seven pillars;
2 У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
She hath killed her cattle; she hath mingled her wine; she hath also set in order her table.
3 Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
She hath sent forth her maidens: she inviteth [her guests] upon the top of the highest places of the town.
4 «И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
Whoso is simple, let him turn in hither: as for him that is void of sense, she saith to him,
5 Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
“Come, eat of my bread, and drink of the wine which I have mingled.
6 Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
Forsake simplicity, and live; and go onward on the way of understanding.
7 Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
He that correcteth a scorner acquireth for himself abuse; and he that reproveth the wicked getteth himself a blemish.
8 Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
Do not correct a scorner, lest he hate thee: reprove a wise man, and he will love thee.
9 Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
Give to the wise [instruction], and he will become yet wiser: impart knowledge to the righteous, and he will increase his information.
10 Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
The commencement of wisdom is the fear of the Lord; and the knowledge of the Most Holy One is understanding.
11 Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
For through me shall thy days be multiplied, and the years of thy life shall be increased unto thee.
12 Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
If thou art become wise, thou art wise for thyself; but if thou art a scorner, thou alone wilt have to bear it.”
13 Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
The woman of folly is noisy: she is simple, and knoweth not what [to do].
14 У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
And she sitteth at the door of her house, upon a chair in the high places of the town.
15 Удул өтүп кетиватқанларға:
To call the wayfarers who go straight forward on their paths.
16 «Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
Whoso is simple, let him turn in hither; and as for him that is void of sense, she saith to him,
17 «Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
“Stolen waters are sweet, and bread of secrecy is pleasant.”
18 Лекин чақирилғучи өлүкләрниң униң өйидә ятқанлиғидин бехәвәрдур, Униң [бурунқи] меһманлириниң аллиқачан тәһтисараниң тәглиригә чүшүп кәткәнлигини у сәзмәс. (Sheol )
But he knoweth not that the departed are there; that in the depths of the nether world are her guests. (Sheol )