Пәнд-несиһәтләр 9
1 Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
Wisdom hath builded her house, she hath hewn out her seven pillars:
2 У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
She hath killed her beasts; she hath mingled her wine; she hath also furnished her table.
3 Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
She hath sent forth her maidens: she crieth upon the highest places of the city,
4 «И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
Whoso [is] simple, let him turn in hither: [as for] him that wanteth understanding, she saith to him,
5 Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
Come, eat of my bread, and drink of the wine [which] I have mingled.
6 Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
Forsake the foolish, and live; and go in the way of understanding.
7 Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
He that reproveth a scorner getteth to himself shame: and he that rebuketh a wicked [man getteth] himself a blot.
8 Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
Reprove not a scorner, lest he hate thee: rebuke a wise man, and he will love thee.
9 Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
Give [instruction] to a wise [man], and he will be yet wiser: teach a just [man], and he will increase in learning.
10 Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
The fear of the LORD [is] the beginning of wisdom: and the knowledge of the holy [is] understanding.
11 Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
For by me thy days shall be multiplied, and the years of thy life shall be increased.
12 Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
If thou be wise, thou shalt be wise for thyself: but [if] thou scornest, thou alone shalt bear [it].
13 Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
A foolish woman [is] clamorous: [she is] simple, and knoweth nothing.
14 У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
For she sitteth at the door of her house, on a seat in the high places of the city,
15 Удул өтүп кетиватқанларға:
To call passengers who go right on their ways:
16 «Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
Whoso [is] simple, let him turn in hither: and [as for] him that wanteth understanding, she saith to him,
17 «Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
Stolen waters are sweet, and bread [eaten] in secret is pleasant.
