Пәнд-несиһәтләр 9
1 Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
Wisdom hath builded her house, she hath hewn out her seven pillars;
2 У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
She hath prepared her meat, she hath mingled her wine; she hath also furnished her table.
3 Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
She hath sent forth her maidens, she calleth, upon the highest places of the city:
4 «И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
'Whoso is thoughtless, let him turn in hither'; as for him that lacketh understanding, she saith to him:
5 Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
'Come, eat of my bread, and drink of the wine which I have mingled.
6 Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
Forsake all thoughtlessness, and live; and walk in the way of understanding.
7 Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
He that correcteth a scorner getteth to himself shame, and he that reproveth a wicked man, it becometh unto him a blot.
8 Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
Reprove not a scorner, lest he hate thee; reprove a wise man, and he will love thee.
9 Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
Give to a wise man, and he will be yet wiser; teach a righteous man, and he will increase in learning.
10 Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
The fear of the LORD is the beginning of wisdom, and the knowledge of the All-holy is understanding.
11 Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
For by me thy days shall be multiplied, and the years of thy life shall be increased.
12 Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
If thou art wise, thou art wise for thyself; and if thou scornest, thou alone shalt bear it.'
13 Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
The woman Folly is riotous; she is thoughtless, and knoweth nothing.
14 У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
And she sitteth at the door of her house, on a seat in the high places of the city,
15 Удул өтүп кетиватқанларға:
To call to them that pass by, who go right on their ways:
16 «Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
'Whoso is thoughtless, let him turn in hither'; and as for him that lacketh understanding, she saith to him:
17 «Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
'Stolen waters are sweet, and bread eaten in secret is pleasant.'
